Staatsobligaties: de achilleshiel van de VS

Volgens recent gepubliceerde cijfers, die de bezittingen in maart 2025 weergeven, heeft China nu voor $ 765,4 miljard aan Amerikaanse obligaties. Dus, als onze berekeningen kloppen, is dat een daling van 40% in ongeveer 12 jaar.

Een ander interessant fenomeen om te noemen met betrekking tot de Amerikaanse obligatiebezittingen per land is dat China heeft verkocht, terwijl landen als het Verenigd Koninkrijk, Canada en België hebben gekocht.

Onlangs verscheen er nog een interessante statistiek over dit onderwerp.

Het aantal obligaties in handen van China is gedaald tot onder het aantal dat het Verenigd Koninkrijk in handen heeft. Het Verenigd Koninkrijk heeft obligaties ter waarde van 779,3 miljard dollar. Daarmee staat het land op de tweede plaats, na Japan.

De lijst van de top tien landen die Amerikaanse obligaties bezitten is als volgt:
- Japan $1130,8 miljard aan obligaties
- VK $779,3 miljard
- China $765,4 miljard
- Kaaimaneilanden $455,3 miljard
- Canada $426,2 miljard
- Luxemburg $412,4 miljard
- België $402,1 miljard
- Frankrijk $363,1 miljard
- Ierland $329,3 miljard
- Zwitserland $311,6 miljard.

Japan staat dus nog steeds bovenaan de ‘idiotenlijst’ – met een behoorlijke marge. We noemen het 'de idiotenlijst' omdat, naar onze mening, elke belegger die op dit moment Amerikaanse obligaties koopt, ongeacht de looptijd, een beetje een idioot moet zijn. Iedereen met enig zakelijk inzicht zou niet alleen geen Amerikaanse obligaties moeten kopen, maar ze zelfs moeten verkopen, omdat Amerikaanse obligaties niet de "tier one"-activa zijn waarvoor ze worden aangezien. We denken zelfs dat Amerikaanse obligaties in de niet al te verre toekomst min of meer waardeloos zullen worden.

De staatsschuld blijft nieuwe records boeken, en staat op het moment dat we dit schrrijven op $ 36,8 biljoen, en dat aantal loopt nog steeds op. Als u dit bericht over een paar weken na dit schrijven leest, is de kans groot dat de VS al een staatsschuld van $ 37 biljoen heeft.
De actuele stand kunt u zien op de 'US Debt Clock'. Het is uiteraard de grootste absolute staatsschuld ter wereld, en in reële termen zelfs de grootste in de wereldgeschiedenis.

Omdat deze Amerikaanse schuld voor het overgrote deel bestaat uit staatsobligaties met vaste rentebetalingstermijnen, hebben de jaarlijkse onderhoudskosten van deze staatsschuld inmiddels ook historische proporties aangenomen. De rentebetalingen op de schulden bedragen nu meer dan 1 biljoen dollar ($ 1.000.000.000.000), méér dan de militaire uitgaven van de VS (wat meer dan $ 900 miljard bedraagt).

Dat zijn geen leuke cijfers om aan het Amerikaanse publiek te vertellen. Dat doen politici en overheden dan ook niet, ze hanteren vaak presentatietrucs. Overheden verbergen bijvoorbeeld de rentebetalingen vaak graag wanneer ze hun uitgaven presenteren, door de getoonde informatie te beperken tot "niet-discretionaire uitgaven", wat rentebetalingen gemakshalve uitsluit. Vergeet niet dat we niet te maken hebben met overheden die geloven dat ze de burgers dingen alleen maar goed "uitleggen", idealiter met behulp van gedragspsychologie (d.w.z. hersenmanipulatie) en propaganda, om hen de enige echte waarheid te vertellen, terwijl critici per definitie "misinformatie" of "desinformatie" uiten die in Europa, Australië en misschien zelfs de VS snel verboden wordt.

Hoewel we het niet kunnen bewijzen, vermoeden wij dat de Amerikaanse centrale bank, de Federal Reserve (waar niets federaals aan is, en reserves hebben ze al helemaal niet) in het geheim geld naar andere landen sluist om hen in staat te stellen enorme hoeveelheden Amerikaanse obligaties te kopen. Daardoor blijven de prijzen hoog en de rente laag, vooral op 10-jarige obligaties. Het is een vorm van manipulatie, bedoeld om de VS kredietwaardiger te laten lijken dan ze in werkelijkheid zijn, omdat hoge rentes op de obligatiemarkt de "kredietwaardigheid" van de overheid in twijfel trekken. Hoge rentes wijzen erop dat er een probleem is.

Enkele weken geleden blijkt de FED n een zeer korte tijd - een kwestie van slechts een paar dagen - tientallen miljarden dollars aan 3-jarige en 10-jarige obligaties te hebben opgekocht. We moeten daarbij zeggen dat er geen grote aankondiging over is geweest. In plaats daarvan is het stilgehouden.

En als we ons niet vergissen is dit kwantitatieve verruiming (Quantitative Easing - QE). Voor degenen onder u die het niet weten... kwantitatieve verruiming (QE) is een grootschalig programma voor de aankoop van activa door centrale banken. De activa die zij kopen zijn staatsobligaties en andere effecten dan obligaties, zoals hypotheekgedekte effecten, enzovoort. Het lijkt er dus op dat de FED een einde heeft gemaakt aan het kwantitatieve verstrakkingsbeleid (Quantative Tightening - QT) en zijn begonnen met kwantitatieve versoepeling (QE).

Deze nieuwe ontwikkeling zou ook omschreven kunnen worden als Yield Curve Control. De FED koopt obligaties op om de rente laag te houden en zo de indruk te wekken dat de VS een solide economische entiteit is; dat Amerikaanse obligaties een laag risico hebben – een ware "veilige haven". Als de rente op obligaties zou stijgen, zou dit betekenen dat het risico hoog is en dat zou (griezelige) beleggers alarmeren. We moet er misschien bij zeggen dat de meer slimme/slimme beleggers natuurlijk al weten dat de VS, als economische entiteit, verre van veilig is.

Deze nieuwe aanpak is ook inflatoir, omdat ze de obligaties hoogstwaarschijnlijk met nieuw gecreëerde valuta kopen. Verwacht dus dat de inflatie in de toekomst zal stijgen. En als de inflatie stijgt, moeten de rentetarieven ook stijgen. Hoe dan ook, uiteindelijk gaat het richting hyperinflatie. En, zoals we vaker hebben geschreven... de FED gaat samen met de Amerikaanse overheid de staatsschuld monetiseren. Niemand is geïnteresseerd in het opkopen van de Amerikaanse staatsschuld, dus de FED moet het wel doen.

Begin deze maand deed het gerucht de ronde dat vertegenwoordigers van de Amerikaanse regering de Chinese autoriteiten hadden benaderd en Taiwan hebben aangeboden in ruil voor hun Amerikaanse obligaties. Een andere manier om dit te zeggen is dat de Amerikaanse autoriteiten de Chinese autoriteiten Taiwan laten bezitten, op voorwaarde dat de Chinese autoriteiten afzien van enige toekomstige beloning die zij mogelijk ontvangen voor Amerikaanse obligaties. Dit heeft te maken met de betaling die wordt gedaan voor de obligaties zodra deze de vervaldatum bereiken. Maar iwe moeten absoluut duidelijk maken dat dit slechts een gerucht is. Het is volkomen ongefundeerd. En dus zou het volslagen onzin kunnen zijn.

Als China, Japan of een ander land op agressieve wijze Amerikaanse obligaties gaat verkopen, zullen de prijzen dalen als gevolg van de dalende vraag. En de rendementen zullen stijgen – omdat er een omgekeerd verband bestaat tussen de obligatieprijzen en de rendementen.

We moeten erbij zeggen dat de rendementen op 10-jarige obligaties vooral belangrijk zijn omdat het de referentierente is. Als de  rendementen op 10-jarige obligaties stijgen, zullen de hypotheekrentes stijgen en dit zal een directe impact hebben op het leven van de Amerikanen.

Het komt erop neer dat zowel de Amerikaanse als de Chinese autoriteiten (en anderen) weten dat de Amerikaanse staatsobligaties een groot probleem vormen. We durven wel te stellen dat zowel de Chinese als de Japanse autoriteiten de obligaties zouden willen verkopen – vanwege het inherente risico dat verbonden is aan het aanhouden van Amerikaanse obligaties. Ze zijn niet langer de veilige haven die ze ooit waren. Tegelijkertijd willen de Amerikaanse autoriteiten dat er obligaties worden gekocht om de rente laag te houden. Ze weten dat hoge rentes de Amerikaanse economie binnen zeer korte tijd zouden ruïneren.

Om af te ronden... we kunnen gerust stellen dat de wereld zich op dit moment in een grootschalige financiële oorlog bevindt en het belangrijkste strijdtoneel waar de oorlog wordt uitgevochten is de obligatiemarkt. Het is dus de moeite waard om dit in de gaten te houden, vooral de rendementen op 10-jarige obligaties. Daar moeten we bij zeggen dat er op dit moment, afgezien van de proxy-oorlog die gaande is tussen de VS en Rusland in Oekraïne en de militaire operaties in Gaza en Jemen, geen grote militaire conflicten zijn.

Grote veranderingen in de wereldwijde financiële systemen gaan echter meestal gepaard met grote oorlogen. De kans dat een financiële oorlog uitmondt in een kinetische oorlog is dan ook zeer reëel.






[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]



[20 mei 2025]

 

Afdrukken Doorsturen