Terroristische bomaanslagen: het einde van een tijdperk?

Of misschien het begin van een nieuw begin?




'Generaal, uw bommenwerper is krachtig. Hij vliegt sneller dan een storm en draagt ​​meer dan een olifant. Maar hij heeft één gebrek: hij heeft een monteur nodig.' Toen Bertolt Brecht deze woorden schreef, in de jaren 50, wist hij nog niets van het bestaan ​​van dodelijke drones.

De recente aanval met Oekraïense drones (gesteund door de VS en het VK) op de Russische vloot strategische bommenwerpers heeft veel commentaar opgeleverd en, zoals gebruikelijk, veel propaganda die de werkelijke omvang van de schade verhult. Je hoeft echter geen expert te zijn in militaire zaken om te begrijpen dat wanneer een wapensysteem dat in de jaren 50 is ontwikkeld (de bommenwerpers) botst met een wapensysteem dat in de jaren 2020 is ontwikkeld (de drones), de resultaten alleen in de categorie "paarden tegen tanks" kunnen worden ingedeeld. Strategische kernbommenwerpers zijn waarschijnlijk verouderd, en dat is een goede zaak, althans in theorie, omdat ze een wapen zijn dat voornamelijk tegen burgerdoelen is ontworpen. Helaas, als drones bommenwerpers zullen vervangen, betekent dat niet het einde van terroristische bombardementen.

De drones waren niet hypersonisch of AI-gestuurd – ze waren klein, goedkoop en gemaakt van commercieel verkrijgbare onderdelen, bestuurd door opensourcesoftware en vanuit Rusland ingezet met behulp van civiele vrachtwageninfrastructuur.

Wat er lijkt te zijn gebeurd, is dat het Westen, via hun Oekraïense 'bondgenoot', gebruik heeft gemaakt van de eis van het kernwapenverdrag dat strategische kernbommenwerpers in de open lucht moesten worden opgesteld voor toezichtsdoeleinden, terwijl ze tevergeefs probeerden de Russische president te vermoorden in een afzonderlijk, maar gerelateerd incident. Er gaan geruchten dat vijf of zes van de veertig strategische bommenwerpers zijn vernietigd. Vladimir Poetin heeft het overleefd.

Een nadeel van het aanvallen van vliegtuigen die zich in de open lucht bevinden vanwege de verdragsvereisten, is dat dit verdragsdeelnemers ertoe aanzet om ze in de toekomst te verbergen en daarmee een belangrijke bepaling van het verdrag te schrappen. Maar het grotere probleem is dat dit soort acties de Russen het signaal geeft dat hun nucleaire installaties worden aangevallen. Soortgelijke acties zouden kunnen worden ondernomen als het Westen een eerste nucleaire klap zou willen uitdelen. (Er is geen enkele conclusie bekend die de Russen hebben getrokken.)

De belangrijkste vraag hier is: wist Donald Trump vooraf van de drone-aanvallen op de Russische kernbommenwerpervloot? Ervan uitgaande dat Trump zich er niet van bewust was, moeten we er rekening mee houden dat iemand binnen de Deep State voor deze provocatie zal moeten boeten. Als niemand publiekelijk wordt gestraft zal (althans voor ons) de onvermijdelijke conclusie zijn dat Trump het óf van tevoren wist, óf het achteraf goedkeurde.

Als Trump het van tevoren wist of er achteraf mee instemde, dan zal zijn geloofwaardigheid een flinke deuk oplopen. Geloofwaardigheid en eerlijkheid zijn immers goud waard. We weten allemaal dat Trump overdrijft en we verwachten dat hij altijd opschept wanneer hij iets zegt. Zijn (altijd opzettelijk vage) beweringen over de (gestolen) verkiezingen van 2020 vallen veilig binnen de zone van mening/opschepperij, maar belangrijker nog: er is nooit aangetoond dat hij duidelijk heeft gelogen over een belangrijk en objectief feit.

Het is gemakkelijk om bekend te staan ​​als een leugenaar. Je hoeft maar één keer te liegen over iets belangrijks dat je hebt gedaan en dan word je betrapt op die leugen. Als je eenmaal bekendstaat als leugenaar, ben je dat voor altijd. Niemand zal ooit nog iets van je geloven. Het spreekt voor zich dat diplomatie, waarvoor een minimum aan vertrouwen nodig is, onmogelijk is voor een bekende leugenaar.

De vragen 1) wat Donald Trump wist van de aanval en 2) wanneer hij het wist, zijn bijna irrelevant. Deze infantiele manier om de goden te trotseren ons te vernietigen was een belangrijk kenmerk van het buitenlands beleid van de regering-Biden. De meeste Amerikanen hebben geen idee hoe  de VS de afgelopen dagen de wereld bij een nucleaire Armageddon heeft gebracht. Dus, zelfmoorddadige nucleaire spelletjes tegen Rusland terwijl er genocide in Gaza wordt gepleegd? Maak kennis met de nieuwe president, dezelfde als de oude president.

De geruchten dat de Amerikaanse minister van Defensie Pete Hegseth de aanslag op Vladimir Poetin mogelijk live heeft gevolgd, zouden elke Amerikaan diep moeten verontrusten. Ongeacht wat lezers van Poetin vinden, hij is
1) een nationaal leider,
2) die de steun geniet van de Russische bevolking,
3) met de steun van politieke leiders die 80% van de wereldbevolking vertegenwoordigen, en
4) hij leidt het land met de grootste voorraad kernwapens ter wereld.

Trump heeft een kleine kans om dit op een manier af te ronden die zijn geloofwaardigheid behoudt. De leiders van de Deep State moeten zich gewonnen geven, of Trump moet zijn verantwoordelijkheid nemen. Beide uitkomsten zijn te verkiezen boven de anderszins onvermijdelijke conclusie dat Trump een leugenaar is. Poetin stelt zich ten aanzien van deze kwestie terughoudend op - afgezien van de wraak-bombardementen die hebben plaatsgevonden. Het Westen ziet de Russische terughoudendheid niet als redelijkheid of als een mogelijke oplossing richting diplomatieke onderhandelingen, maar als een verachtelijke zwakte die genadeloos moet worden uitgebuit.

De luchtmachtbases van de Russische strategische nucleaire vloot in Olenya in het Noordpoolgebied en Belaja in Siberië maken deel uit van de lijst van strategische activa die de VS en Rusland al lang aan elkaar bekendmaken als onderdeel van vertrouwenwekkende maatregelen ter verlaging van de nucleaire drempel. Ze worden continu door de tegenpartij gemonitord op verdachte bewegingen in de voorbereiding op een strategische aanval.

Onder George Bush jr. hadden Amerikaanse bommenwerpers hoge-resolutiefoto's en telemetriegegevens van die bases verkregen met behulp van Duitse apparatuur gemonteerd op Amerikaanse B-52-bommenwerpers die Rusland waren overgevlogen vanuit de Noordpool op weg naar Afghanistan, om Bin Laden na 11 september te bombarderen. Zonder enige twijfel heeft de regering, of de Deep State, van de VS haar overeenkomst met Rusland verraderlijk geschonden en de bevoorrechte informatie die ze dankzij die overeenkomst had verkregen, misbruikt als wapen - door realtime details over de locatiecoördinaten van die Russische bases te verstrekken aan het Oekraïense leger voor het uitvoeren van bombardementen. Deze situatie is niet anders dan het schrikbeeld van een VS die met ICBM's met kernkoppen of hypersonische voertuigen een onthoofdingsaanval op die bases uitvoert en Rusland op verraderlijke wijze zou verrassen.

En als zo'n aanval op illegale wijze wordt uitgevoerd door middel van kaping van een burgerluchtvaartuig, is dat niet anders dan het rammen van een gekaapt vliegtuig in het Empire State Building met een rugzakbom aan boord.

Als zo'n "truc" als hierboven genoemd - door de westerse mainstream media zo nonchalant behandeld - ergens was uitgehaald met de VS als doelwit, kunnen we er een fortuin op verwedden dat de VS onfeilbaar een nucleaire beloning hadden uitgeloofd, zelfs op de hoofden van betrokken diplomaten. Het minste wat het Westen zou moeten doen, is de door Rusland gezochte verdachten overdragen aan de FSB. Anders hoeven we niet te treuren om de gevolgen.

De aanval op de strategische luchtmachtbases Olenya en Belaya is geen oorlogsdaad, maar een geval van een zeer ernstige transnationale misdaad van potentieel holocaustische proporties, omdat het een misdaad is die erop gericht is een nucleaire oorlog te ontketenen. Het is precies het soort hypothetische spook waarin een Cubaan een kernbom de VS binnensmokkelt en deze doorgeeft aan koeriers totdat deze uiteindelijk tot ontploffing wordt gebracht in Fort Langley.

Als, zoals Oekraïne beweert, Israëlische drones in houten omhulsels Rusland zijn binnengesmokkeld en vervolgens door geheime agenten, zonder medeweten van de vrachtwagenchauffeurs, in het geheim op vrachtwagens zijn gemonteerd, en wanneer de vrachtwagens een plek binnen het bereik van de beoogde doelen bereikten, de drones plotseling van de daken van de vrachtwagens opstegen en de Russische bases bombardeerden, dan heeft dit veel weg van een hoofdstuk uit een Mossad- of MI6-handleiding, in feite een zeer ernstig geval van grensoverschrijdende criminaliteit. Zoals gezegd: zonder enige twijfel hadden die drones Amerikaanse of Europese satellietgeleiding via GPS nodig om te bepalen wanneer het geplande startpunt was bereikt tijdens hun passieve ritje op die vrachtwagens.

Simpel gezegd, qua ernst van de misdaad is het vergelijkbaar met iemand die een kernbom in een rugzak naar de luchthaven van Hannover smokkelt in het vrachtruim van een passagiersvliegtuig, bijvoorbeeld Lufthansa, en die kernbom vervolgens in een ingecheckte tas naar de luchthaven wordt verplaatst en vandaar naar een gebouw of een afgelegen stuk open grond, waar hij vervolgens in een klap kapotgaat. Eigenlijk is al deze moeite niet eens nodig. Een Oreshnik of Yakhont kan het veel netter doen zonder al dit omslachtige proces, en de uiteindelijke knal kan worden afgeschilderd als een verhaal over de gesmokkelde rugzak. Het maakt niet uit, want elk verhaal is goed, zolang het de kijker maar vermaakt. En volkomen legitiem, want de NAVO/EU heeft al een precedent geschapen. Wees dus niet verbaasd als er binnenkort een soort aardbeving wordt waargenomen op plekken waar het nooit verwacht wordt.

Terwijl optimisten nog steeds hopen dat Donald Trump een konijn uit een hoge hoed tovert en tot een vergelijk komt met Rusland over Oekraïne, is het proberen je onderhandelingspartner te vermoorden een Israëlische tactiek die aangeeft dat onthoofding en regimeverandering de uiteindelijke doelen van de aanval zijn. Begin 2022 werd gemeld dat het doel van de oorlog van de regering-Biden in Oekraïne onthoofding en regimeverandering binnen Rusland was. Berichten die hierover in de mainstream media kwamen, waren binnen enkele dagen na de lancering van de Russische Speciale Militaire Operatie van het internet verdwenen.

Naarmate er de komende weken bewijsmateriaal naar boven komt over de banden van de CIA en MI6 met de aanslag op Poetin, zal het duidelijker worden dat 1) de macht binnen de VS niet in het Witte Huis ligt en 2) de CIA nu openlijk het Amerikaanse buitenlandse beleid bepaalt. Als het complot tegen Poetin zou slagen, zou het waarschijnlijk Russische hardliners aan de macht hebben gebracht die de westerse oorlogszucht evenaren, maar dan met het grootste nucleaire arsenaal ter wereld.

De dreigementen van de Duitse bondskanselier Friedrich Merz tegen Rusland zijn nog dommer dan de Amerikaanse acties tot nu toe. De miljonair Merz dreigt Taurus-raketten naar Oekraïne te sturen om ze diep in Rusland neer te laten komen. Sommigen beweren dat de Taurus-raketten kernkoppen kunnen dragen. De informatie die we konden vinden, is dubbelzinnig en stelt dat de Taurus 'in de meeste gevallen' geen kernkoppen kan dragen. In de praktijk weten de Russen pas of een Taurus-raket die op Rusland is afgevuurd nucleair of conventioneel is wanneer hij explodeert. De rationele aanname is daarom dat elke Taurus-raket die op Rusland wordt afgevuurd nucleair is. En mochten de Taurus-raketten geen kernkoppen kunnen dragen, dan is de Russische Oreshnik-raket hun conventionele hypersonische tegenhanger. Als Duitsland oorlog met Rusland wil, kan die waarschijnlijk wel gevonden worden.

Maar we dwalen ernstig af want we hadden het over het gebruik van oorlogstuig. De Italiaanse militaire theoreticus Giulio Douhet (1869-1930) is nog steeds bekend om zijn boek Il Dominio dell'Aria ('De Luchtmacht', 1921), waarin hij stelde dat oorlogen gewonnen konden worden door bommenwerpers rechtstreeks op de burgerbevolking te richten. Douhet heeft nooit de kans gehad om zijn ideeën zelf in de praktijk te brengen, maar uit wat hij schreef, kunnen we concluderen dat hij een moreel ziek persoon was, een gevaarlijke terrorist en een vijand van de mensheid. Kennelijk leidden deze karaktereigenschappen in Douhets tijd tot succes, net als vandaag de dag.

Niettemin raakte Douhet een centraal punt in de vraag hoe oorlogen worden gevoerd en met welk doel. Oorlogen gaan erom de vijand zoveel mogelijk schade toe te brengen tegen minimale kosten. Douhets idee was om de omslachtige conventionele militaire machinerie te omzeilen en zich rechtstreeks op de burgerbevolking te richten. "Dood ze totdat de overlevenden zich overgeven." Bombardementen zouden (en dat was het in zijn tijd waarschijnlijk al) veel goedkoper zijn in termen van schade/kostenverhouding dan een conventioneel leger.

Douhets ideeën werden tijdens de Tweede Wereldoorlog op de proef gesteld door de massale geallieerde bombardementen op Duitsland. Volgens de meeste berichten was het een mislukking. Bedenk maar eens dat de geallieerden meer dan 50.000 getrainde piloten verloren, tegenover een verlies van zo'n 300.000 Duitse burgers, voornamelijk ouderen, vrouwen en kinderen. En dat alles zonder de Duitse industriële capaciteit noemenswaardig te benadelen.

Toch zijn alle mislukte ideeën onderworpen aan het "Paaseilandprincipe" – dat altijd van kracht is in de politiek. Het luidt als volgt: "Als het niet werkt, maak het dan groter." (In het geval van Paaseiland: bouw grotere standbeelden). Het lijkt erop dat de geallieerden volgens dit principe opereerden toen ze hun bombardementen bijna exponentieel opvoerden.

Het is een klassiek geval van positieve terugkoppeling: hoe meer je bombardeert, hoe meer je denkt dat je moet bombarderen, omdat de vijand weigert zich over te geven. Uiteindelijk gaven de Duitsers zich over, maar pas toen de Sovjets in mei 1945 Berlijn binnenvielen.

Er zijn verschillende subtiele en minder subtiele redenen die de geallieerden ertoe brachten deze waanzinnige campagne tegen Duitsland te voeren, maar het punt is om op te merken hoe de zaken uit de hand liepen toen bombardementen een doel op zich werden, niet langer een instrument. En toen kwam het in handen van gevaarlijke psychopaten zoals Arthur "Bomber" (of "Butcher") Harris, de leider van het "Bomber Command" in Groot-Brittannië.

Het resultaat was dat succes niet werd afgemeten aan de schade die werd toegebracht aan het militaire apparaat van de vijand, maar aan het aantal bommen dat op de gekozen doelen werd gedropt. Op dit punt was het een voor de hand liggende keuze om hun inspanningen te richten op zachte "gebiedsdoelen", dat wil zeggen burgergebieden, die het moeilijkst te verdedigen waren voor de Duitsers. Het geallieerde commando werd omgevormd tot "een enorme organisatie die zich toelegt op het doden van mensen en het slecht uitvoeren van hun werk."

Nu zien we de blauwachtige vorm van de geest van Giulio Douhet voor ons, die ons vertelt: "Het werkte niet, want destijds waren bommenwerpers niet goedkoop genoeg om in mijn theorie te passen." En met een wrede grijns op zijn spookachtige gezicht: "Maar nu zijn de dingen veranderd, zul je zien!" En hij verdwijnt met een satanische lach.

Ja, want drones zijn de perfecte belichaming van Douhets ideeën. Ze kosten weinig, zijn moeilijk te detecteren en te stoppen, wat ons doet denken aan het oude oorlogsgezegde: "De bommenwerper komt er altijd doorheen." Tot nu toe niet waar, maar nu waarschijnlijk wel voor drones.

Speculeren is altijd leuk en vaak gevaarlijk, maar de recente aanval op Rusland door Oekraïense drones lijkt een onheilspellende voorbode van wat komen gaat ("onheilspellend" is een understatement). Het is indrukwekkend hoe groot volgens de Oekraïners de impact was van een aanval uitgevoerd door iets meer dan honderd drones. Toegegeven, de aanval was voornamelijk gericht tegen militaire doelen, maar sommige drones waren gericht op burgerdoelen of gemengde doelen, spoorlijnen en bruggen.

En wat gaat er nu gebeuren?

Het heeft er veel van weg dat mensen idiote gedachten presenteren aan andere idiote mensen, die het op hun beurt delen met al hun idiote vrienden en familie. Al snel rolt er een enorme idiote sneeuwbal die alle mensen die eigenlijk alleen maar idioten zijn, oppakt en rechtstreeks naar de rest van ons toe beweegt.

Tot nu toe heeft geen van beide partijen in de oorlog tussen Oekraïne en Rusland zich schuldig gemaakt aan grootschalige terreurbombardementen. Maar beide partijen beschuldigen elkaar er al van hun drones op burgers te richten. Zoals gebruikelijk is het grotendeels nepnieuws en propaganda, maar het zou deels waar kunnen zijn. En wat als beide partijen in een valkuil van versterkende feedback terechtkomen, waarbij de idioot de propellers van de drones raakt?

Qua kosten zou zelfs een zwerm van een miljoen drones nog steeds ruim binnen het budget van beide tegenstanders vallen. Hoewel militaire doelen bestand zijn tegen droneaanvallen, is dat voor een stad onmogelijk. En de tragedie van de burgeroorlog van de Tweede Wereldoorlog zou zich in Europa kunnen herhalen, zelfs in grotere proporties. Politici in de EU doen er - onder Brusselse Deutsche Führung) alles aan om dat doel te bereiken.

Sommige mensen proberen iets aan deze kwesties te doen, maar hun stem wordt overstemd door de enorme hoeveelheid propaganda. Toch is het misschien een goed idee om eens een kijkje te nemen op de website "Stop Killer Robots". Er zijn immers verdragen tegen chemische en biologische wapens, dus misschien kunnen killer drones wel worden tegengehouden. Wie weet?






[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]



[7 juni 2025]

 

Afdrukken Doorsturen