Gebroken link? Meldt het ons!

De genderval

Uitgelekte documenten onthullen een diepgeworteld medisch schandaal achter internationale richtlijnen over ‘genderbevestigende' gezondheidszorg. De vraag is waarom een organisatie die zo geworteld is in pseudowetenschap ooit door de toezichthouders de vrije hand kreeg.



De ideologische mars door de medische instellingen was snel en onverwacht. De afgelopen jaren hebben we vooraanstaande kinderartsen zien beweren dat hun gevoelens onmiddellijk bevestigd moeten worden bij kinderen die zeggen dat ze ‘in het verkeerde lichaam zitten’. Er is ons verteld dat als een jongen beweert een meisje te zijn, of andersom, hij geloofd moet worden en snel de weg naar medicalisering moet inslaan: eerst puberteitsblokkers, dan geslachtsoverschrijdende hormonen en in sommige gevallen onomkeerbare operaties.

De gelekte documenten van het eigen privéberichtenforum van WPATH (waarover zometeen meer) en een video-opname van een interne paneldiscussie zijn vrijgegeven door de bekende journalist en klokkenluider Michael Shellenberger en zijn team bij de campagnegroep Environmental Progress. De WPATH-bestanden, zoals ze werden genoemd, werpen een verfrissend licht op het gebied van castratieporno, maar als het om medische ethiek gaat, zijn ze bijna net zo overweldigend. Alle informatie is hier te vinden.


Dit wereldwijde medische schandaal heeft onevenredig grote gevolgen gehad voor homoseksuele, autistische en gender-non-conforme kinderen. Terwijl artsen de belangen van de kwetsbaren hadden moeten behartigen, moedigden ze hen aan om door te gaan met experimentele behandelingen. Weinig mensen hadden kunnen vermoeden dat het verminken van kinderen om ervoor te zorgen dat ze zich beter conformeren aan genderstereotypen op een dag als progressief zou worden beschouwd.

Sommige van de gelekte interne berichten zijn verbazingwekkend in hun minachting voor fundamentele medische en ethische normen. Ondanks dat pediatrische genderspecialisten publiekelijk hebben verklaard dat er een consensus bestaat ten gunste van het “bevestigende” model, dat het op bewijsmateriaal is gebaseerd en dat het veiliger is dan een psychotherapeutisch alternatief, lijken hun privégesprekken anders te suggereren.

Behandelingen die in de gelekte dossiers worden besproken, omvatten het verwijderen van geslachtsorganen, borstamputaties, “vaginoplastieën met minimale diepte (vulvoplastieën), fallussparende vaginoplastieën en vernietigingsprocedures”. Een gendertherapeut in Californië spreekt over ingrijpen “ten behoeve van mensen bij wie de diagnose depressieve stoornis, cPTSD, dakloosheid is gesteld en die op zijn minst een orchiectomie hebben ondergaan” (verwijdering van de testikels).

Hier staan we dan.

Een groot deel van de verantwoordelijkheid moet in handen liggen van WPATH (World Professional Association for Transgender Health), een in de VS gevestigde organisatie, opgericht in 1979 en erkend als de leidende mondiale autoriteit op dit gebied. WPATH heeft aangedrongen op de normalisering van de ‘genderbevestigende’ benadering, en haar ‘Standards of Care’ hebben de basis gevormd van beleid in de hele westerse wereld, inclusief de zorg in ons land.




Geen enkele organisatie heeft wereldwijd een grotere rol gespeeld bij de adoptie van de pseudowetenschap van de zogenaamde ‘genderbevestigende gezondheidszorg’ dan de World Professional Association of Transgender Health. Dat is de reden waarom de publicatie van de uitgelekte discussies tussen enkele van haar leidende figuren over mogelijke medische wanpraktijken, een cruciaal moment in de genderoorlogen zouden kunnen blijken. Het is al lang gaande.

De waarheid is dat WPATH altijd weinig meer is geweest dan een pressiegroep die bestaat uit een mix van transactivisten en zelfbenoemde experts in disciplines als endocrinologie, psychiatrie en chirurgie. ‘Experts’ die toevallig enorme winsten binnenhalen uit de verminking en sterilisatie van misleide mensen die ervan overtuigd zijn dat ze in het verkeerde lichaam zijn geboren. Kassa!

Maar door een combinatie van extern pesten en interne zwakzinnigheid hebben enkele van de beste medische autoriteiten ter wereld, van de BMA tot de American American Academy of Pediatrics, WPATH het stempel van goedkeuring gegeven, waarbij de regelmatig bijgewerkte ethische richtlijnen en zorgstandaarden als klinisch 'beste praktijk' worden aangehaald.

Ooit was zelfs de NHS (National Health Service) blij om de organisatie ten dienste te zijn. Niet langer. De onthulling dat de nieuwste versie van de Standards of Care (SOC8) een nieuw hoofdstuk bevatte waarin werd beweerd dat eunuch zijn een genderidentiteit is, bracht de NHS vorig jaar ertoe afstand te nemen van WPATH. Het hielp niet bepaald dat één van de belangrijkste drijfveren bij het toevoegen van eunuchen aan de lijst met genderidentiteiten bleek lid te zijn van een onlinegroep die pornofantasieën deelde over de castratie van jongens. Er zal vast een volkomen onschuldige verklaring voor zijn….



In de WPATH-bestanden wordt onthuld dat artsen adolescenten toestaan hun eigen behandelplannen, zoals de hormoondosis, te dicteren, ondanks het feit dat ze wisten dat deze kinderen geen duidelijke doelen hadden en vaak van gedachten veranderden. Meisjes werden effectief aangemoedigd om hun lichaam te masculiniseren en jongens te feminiseren in real-time experimenten, ook al hebben geslachtsoverschrijdende hormonen krachtige effecten op emoties en gemoedstoestanden, wat betekent dat deze patiënten het risico liepen gevangen te raken in een farmaceutische maalstroom. Een situatie waarin onmogelijk van hen verwacht kon worden dat zij rationele beslissingen zouden nemen in hun langetermijnbelangen en ook geen zinvolle toestemming.

Dat was niets vergeleken met het feit dat bij sommige jongeren de diagnose psychotisch werd gesteld. In één discussie overwogen artsen hoe ze toestemming konden krijgen voor een levensveranderende operatie van een tiener met meerdere persoonlijkheden. De meerdere persoonlijkheden konden het niet eens worden. Dat konden de artsen die hun suggesties ook deden dan ook niet.

Wat duidelijk is, is dat dit een niveau van onethisch gedrag is dat bij geen enkele andere medische organisatie zou zijn toegestaan. WPATH wekt de indruk dat het een soort toezichthoudende instantie is. Dat is het niet.

Degenen die vragen hebben gesteld over de extreme procedures zijn beschuldigd van ‘poortwachten’. Zelfs degenen die later spijt hebben gehad van hun operatie, hebben hun zorgen gebagatelliseerd. Een Canadese endocrinoloog erkent bewijs van Nederlandse onderzoekers van post-transitionele spijt, maar zegt “het is er, en ik denk niet dat dat ons verbaast”. De WPATH-bestanden maken duidelijk dat specialisten zich bewust zijn van de risico’s, maar deze simpelweg als onvermijdelijk accepteren.

Het volgende citaat kan worden toegeschreven aan Robert Clarke, Director of Advocacy voor ADF International, met betrekking tot de documenten die op 4 maart 2024 zijn vrijgegeven over de World Professional Association for Transgender Health (WPATH). De documenten onthullen zoals gezegd“wijdverbreide medische wanpraktijken bij kinderen en kwetsbare volwassenen”:

“Geen enkel kind wordt ooit in het verkeerde lichaam geboren. Kinderen zijn afhankelijk van volwassenen om hen te begeleiden en in staat te stellen zich op hun gemak en zelfverzekerd te voelen in hun vel – en niet om hen op een gevaarlijk en onomkeerbaar transitiepad te duwen.

Over de hele wereld zijn patiënten en artsen ervan verzekerd dat ze de ‘best practice’ volgen via de ‘Standards of Care’, gepubliceerd door de World Professional Association for Transgender Health (WPATH). Uit de vandaag vrijgegeven documenten blijkt dat een organisatie geen rekening houdt met de resultaten van patiënten op de lange termijn, ondanks dat zij zich bewust is van de slopende en levensveranderende effecten van geslachtsoverschrijdende hormonen en andere ‘behandelingen’.

Uit berichten in de dossiers blijkt dat patiënten met ernstige geestelijke gezondheidsproblemen, zoals schizofrenie en dissociatieve identiteitsstoornis, en andere kwetsbaarheden zoals dakloosheid, toestemming krijgen om in te stemmen met hormonale en chirurgische ingrepen. Leden wijzen de zorgen van de hand en typeren inspanningen om patiënten te beschermen als onnodige ‘poortwachters’. De dossiers leveren ook duidelijk bewijs dat artsen en therapeuten zich ervan bewust zijn dat ze minderjarigen levensveranderende interventies aanbieden die ze niet volledig kunnen begrijpen.

De dossiers onthullen wat we al wisten dat waar was: kinderen kunnen niet instemmen met levensveranderende procedures met volledige kennis van de gevolgen die daarmee gepaard gaan. Als het gaat om het bespreken van de impact die de behandeling zal hebben op hun vruchtbaarheid, merkte een medische professional op: ‘De meeste kinderen zijn nergens in hun hersenruimte om er echt op een serieuze manier over te praten. Toch gingen artsen door met levensveranderende operaties', eraan toevoegend: 'dat heeft mij altijd gestoord'.

Deze nieuwste zorgen bouwen voort op een groeiende weerstand tegen het bevestigingsmodel van WPATH. Finland heeft in 2020 de controversiële ‘zorgstandaarden’ van WPATH verlaten en veel voorzichtiger richtlijnen ingevoerd die sterkere bescherming bieden aan jongeren onder de 18 jaar. Zweden en het Verenigd Koninkrijk volgden in 2022. Dit zou moeten dienen als een belangrijke waarschuwing voor andere landen, en ook voor de VN nadat de Wereldgezondheidsorganisatie haar eigen deskundigengroep had gelanceerd om gender-‘richtlijnen’ te ontwikkelen, die bekritiseerd zijn omdat ze alleen die bevatten die de transitie bevorderen, waaronder een aantal die nauw verbonden zijn met WPATH.

Kinderen die ongemak ervaren met hun biologische geslacht verdienen het om met waardigheid en respect behandeld te worden en hebben medelevende, effectieve geestelijke gezondheidszorg nodig. Helaas zijn ze door toedoen van ‘genderklinieken’ over de hele wereld, gewapend met de ‘zorgstandaarden’ van WPATH, slechts in één richting geduwd. Er zijn stijgende en tragische kosten aan deze ideologie verbonden, zoals blijkt uit de vele verhalen van degenen die ‘de-transitioneren’ of die anderszins spijt hebben van wat hen is aangedaan. Uiteindelijk werden kwetsbare kinderen en volwassenen die beter verdienden, tot onomkeerbare interventies geleid; degenen die zich uitspraken werden gecensureerd. Het is tijd dat meer regeringen actie ondernemen.”



Samenvattend:

Uit gelekte interne correspondentie van de World Professional Association for Transgender Health (WPATH) blijkt hoe artsen in onderlinge  privégesprekken toegaven dat hun patiënten kanker ontwikkelden als gevolg van de effecten van  geslachtsveranderingshormoonbehandeling. Artsen zeiden ook dat tieners die medicijnen kregen om de puberteit te blokkeren, zich niet altijd realiseerden dat ze nooit kinderen zouden kunnen krijgen, meldde The Telegraph.

Sommige leden van de in de VS gevestigde vereniging WPATH zeggen dat ze zijn doorgegaan met geslachtsaanpassende operaties bij mensen met ernstige geestelijke gezondheidsproblemen, ondanks zorgen over de vraag of deze patiënten volledig geïnformeerde toestemming kunnen geven.

Deze privéberichten zijn in tegenspraak met de publieke verzekering dat zogenaamde genderbevestigingszorg ‘medisch noodzakelijk’ is.

In de naar de media gelekte correspondentie vertelt een arts over een transgenderman die als gevolg van een hormoonbehandeling aan kanker is overleden. "Ik heb een vriend/collega die een transitie heeft ondergaan en na ongeveer acht jaar [van testosteron] een hepatocarcinoom [een vorm van leverkanker] heeft ontwikkeld", schreef de dokter. "Voor zover ik weet had het te maken met zijn hormoonbehandeling... die was zo ver gevorderd dat hij voor palliatieve zorg koos en een paar maanden later overleed." Uit de gelekte dossiers wordt niet duidelijk of de overledene op de hoogte was van de bijwerking.

Een andere dokter zegt dat ze zullen doorgaan met een dubbele borstamputatie (borstverwijdering) bij een 16-jarig meisje, ook al hebben de hormonen waarschijnlijk haar leverkanker veroorzaakt. “Zowel de oncoloog als de chirurg gaven aan dat hormonen de waarschijnlijke oorzaak waren”, schrijft de arts. Een andere gendertherapeut vertelde dat ze in vijftien jaar tijd slechts één persoon voor een behandeling hadden afgewezen.

Of hoe zit het met de endocrinoloog die toegeeft dat ‘we dit soort dingen vaak uitleggen aan mensen die nog niet eens biologie hebben gehad op de middelbare school’? En dit zijn precies de patiënten die zijn goedgekeurd voor potentieel onomkeerbare procedures.

Zelfs als de zorgen over de geestelijke gezondheid ernstig zijn – de WPATH-bestanden bevatten verwijzingen naar schizofrenie en dissociatieve identiteitsstoornissen – mogen patiënten ‘instemmen’ met chirurgische ingrepen. Beschouw het volgende voorbeeld, waarin een verpleegkundige contact heeft opgenomen met een vooraanstaand lid van WPATH om zorgen te uiten over een volwassen patiënt met PTSS, een depressieve stoornis, waargenomen dissociaties en typische schizoïde kenmerken. Kan zo iemand mogelijk instemmen met een behandeling? Volgens een van de auteurs van WPATH’s “Standards of Care” is het antwoord een volmondig “ja”:

“Ik begrijp niet waarom je verbijsterd bent… Alleen al de aanwezigheid van een psychiatrische ziekte mag het vermogen van een persoon om met hormonen te beginnen niet blokkeren als hij of zij aanhoudende genderdysforie heeft, het vermogen om in te stemmen, en de voordelen van het beginnen met hormonen opwegen tegen de risico’s… Dus waarom de interne strijd over ‘het juiste om te doen’?”


"De WPATH-bestanden laten zien dat wat 'gendermedicijn' wordt genoemd noch wetenschap, noch geneeskunde is", aldus de Amerikaanse journalist Michael Shellenberger, die de bestanden van de interne correspondentie van artsen van de transgenderorganisatie toegestuurd kreeg.

Transgenderklinieken liggen al langere tijd onder vuur.

Zo schreven we drie weken geleden een kritisch artikel over de bewering dat door geneesmiddelen veroorzaakte melkafscheiding uit de borsten van transgenders net zo goed is als moedermelk voor baby's. Die conclusie kwam vant de University of Sussex Hospitals NHS Trust in een brief aan campagnevoerders, gepubliceerd in een rapport van de Britse denktank Policy Exchange. De medisch directeur van de Health Trust, Rachel James, beweerde dat de cocktail van voorgeschreven medicijnen die mannen nemen om vrouw te worden en melk te produceren "vergelijkbaar is met de natuurlijke hormonen die de borstvoeding bevorderen wanneer een baby wordt geboren". "Beschikbaar bewijs toont aan dat melk vergelijkbaar is met de melk die wordt geproduceerd nadat een baby is geboren”, schreef Rachel James vorig jaar augustus in een brief aan Transgender Children.

Biologische mannen die borstvoeding willen geven, moeten eerst hormonen innemen om de borstklieren te ontwikkelen en vervolgens hoge doses domperidon of metoclopramide nemen om de melkproductie te stimuleren. Er is geen medicijn goedgekeurd voor dit gebruik, hoewel het soms wordt voorgeschreven aan biologische vrouwen die problemen hebben met het geven van borstvoeding. De fabrikant van domperidon, Janssen (ook bekend van de covid-gentherapie), waarschuwt patiënten echter dat het medicijn "ongewenste bijwerkingen kan veroorzaken die het hart van een baby die borstvoeding krijgt" aantasten en "alleen tijdens de borstvoeding mag worden gebruikt als uw arts dit uitzonderlijk noodzakelijk acht".

De USHT blijft bij haar bewering dat transmelk net zo goed is als moedermelk voor vrouwen. “Wij blijven achter de feiten van de brief en het bewijsmateriaal dat ter ondersteuning ervan wordt aangehaald”, staat er in een zondag vrijgegeven verklaring. Dit 'bewijs' omvat verschillende oude artikelen waarin melk geproduceerd door geïnduceerde lactatie wordt vergeleken met moedermelk na de geboorte – waarbij blijkbaar geen onderscheid wordt gemaakt tussen melk geproduceerd door biologische vrouwen en melk geproduceerd door biologische mannen – en de aanbeveling van de Wereldgezondheidsorganisatie over moedermelk (die de trust ‘menselijke melk’ noemde) als gebruik voor zuigelingenvoeding. De trust citeerde ook een onderzoek uit 2022 waaruit bleek dat er geen “schijnbare bijwerkingen bij zuigelingen” waren bij transvrouwen die borstvoeding gaven. Critici wezen er echter op dat het onderzoek slechts vijf maanden duurde en geen follow-up op de lange termijn omvatte. In de meeste geschriften over dit onderwerp is “niet gekeken naar wat er in de melk zelf zit”, vertelde een medisch expert toen aan de Daily Mail.

Door de explosieve reeks gelekte bestanden is de geloofwaardigheid van WPATH nu onherstelbaar beschadigd. Klokkenluiders hebben auteur en journalist Michael Shellenberger voorzien van video's en berichten van het interne chatsysteem van WPATH, waaruit blijkt dat de gezondheidswerkers die betrokken zijn bij het aanbevelen van ‘genderbevestigende’ gezondheidszorg zich ervan bewust zijn dat deze niet wetenschappelijk of medisch verantwoord is.





[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]


[7 maart 2024]

 

Afdrukken Doorsturen
Naar boven