Deutsche Bank schrapt de komende vier jaar zo'n 18.000 arbeidsplaatsen als onderdeel van een omvangrijke reorganisatie van de bank. De grootste bank van Duitsland verkeert al lange tijd in zwaar weer, bij een constant dalende beurskoers en hoge boetes voor criminele activiteiten. Een geplande fusie met een andere Duitse kneuzenbank, Commerzbank, ging niet door. De vorming van een "bad bank" moet redding brengen.....
RTL-Z meldde vandaag o.a. het volgende:
Deutsche Bank gaat fors reorganiseren en schrapt binnen drie jaar zo'n
18.000 banen. Daarnaast trekt de bank zich terug uit de aandelenhandel
op Wall Street en legt het de focus op zakelijke klanten in Duitsland.
Een deel van het personeel in Londen kon vandaag al direct vertrekken.
Op dit moment werken er 91.000 mensen wereldwijd bij Deutsche Bank,
waarvan minder dan de helft in Duitsland. In 2022 moet het aantal
arbeidsplaatsen wereldwijd teruggebracht zijn naar 74.000.
Daarnaast worden riskante handelsactiviteiten aangepast, denk
bijvoorbeeld aan de handel in renteproducten. Om de balansposten van
deze bedrijfseenheden voor een bedrag van 74 miljard euro af te
wikkelen, richt de bank een interne "bad bank" op.
Gisteren kondigde Deutsche Bank dus aan dat het zijn personeelsbestand
zou verminderen met ongeveer 18.000 banen in de komende drie jaar en
dat het zijn aandelenhandel zou verlaten, samen met andere
herstructureringsbewegingen zoals het creëren van een "slechte bank"
om giftige activa aan te houden. Over de "vreemde" zet om de
aandelenhandel vaarwel te zeggen informeren wij onze abonnee's vandaag.
Omdat de mainstream media slechts summiere informatie verschaft geven
wij in dit artikel aan waarom de bank deze radicale besluiten
overweegt: Deutsche Bank heeft verliezen gemeld in drie van de
afgelopen vier jaar; haar aandelenkoers is sinds februari 2007 90% van
de waarde kwijtgeraakt; bij het sluiten van de handel op Wall Street,
afgelopen woensdag, had Deutsche Bank voor een slordige $ 16,14
miljard aan gewone aandelenwaarde tegenover $ 49.000 miljard
notional (face amount) aan derivaten; het had vier verschillende CEO's
in iets meer dan vier jaar tijd; het kan geen fusiepartner vinden; en
in haar thuisland Duitsland lijkt de bondsregering, in tegenstelling
tot "de geldsmijterij richting de mega-banken van Wall Street" door de
Amerikaanse regering, niet van plan te zijn (nog maar weer eens) een
reddingsboei te gooien naar het
zinkende schip van Deutsche Bank.
We gaan u even wat vertellen over het concept van een “bad bank”, en
richten dan even de focus op wat de Amerikaanse bank Citigroup deed in
januari 2009. Nadat deze bank zijn voormalige CEO, Sandy Weill, een
miljardair had gemaakt door obsceen hoge aandelenoptieregelingen en de
bank aan de voormalige minister van Financiën, Robert Rubin, meer dan
$ 120 miljoen (gedurende een decennium) had betaald voor een zetel in
zijn Raad, en andere gelijksoortige dronkemansregelingen,
boekhoudtrucs en een "giftig" derivatenboek, bleek Citigroup op de
rand van de afgrond te staan tijdens de financiële crisis van 2008.
De Amerikaanse overheid gooide $ 45 miljard aan eigen vermogen in het
zinkende karkas, maar de aandelenkoers bleef dramatisch dalen.
Collegabanken op Wall Street weigerden om Citigroup geld te lenen.
Na het melden van meer gigantische verliezen over het vierde kwartaal
van 2008, kondigde Citigroup op 16 januari 2009 aan dat het al zijn
giftige activa zou verzamelen en deze in een "slechte bank" stoppen,
die dan de fraaie naam Citi Holdings zou krijgen. De slechte bank zou
ook de amorfe $ 301 miljard aan activa bevatten waarvan de Amerikaanse
overheid in november 2008 had ingestemd om garant voor te staan tegen
toekomstige verliezen.
De dag dat Citigroup zijn "bad bank"-aankondiging deed, vrijdag 16
januari 2009, sloot het aandeel op $ 3,50 per aandeel. Tegen maart van
dat jaar had het tweederde van zijn waarde verloren.
Vandaag de dag, na het uitvoeren van een 1-op-10 omgekeerde splitsing
op 9 mei 2011 (waardoor de aandeelhouders 1 aandeel ontvingen voor
elke 10 aandelen die eerder werden aangehouden), is de aandelenkoers
van Citigroup nog steeds 86% gedaald ten opzichte van het begin van
2007, vóór de financiële crisis. En dat is nog niet eens het slechtste
deel van dit verhaal.
Naast de overheidsgarantie op meer dan $ 300 miljard aan vermogen en
een kapitaalinjectie van 45 miljard dollar door de overheid,
garandeerde de Federal Deposit Insurance Corporation ook nog $ 5,75
miljard aan Citrgroup's senior ongedekte schuld en $ 26 miljard aan
commercial paper en interbancaire deposito's.
Het "fraaiste" komt nog: terwijl al deze seriële reddingsoperaties van
Citigroup plaatsvonden door verschillende federale overheidsinstanties
zoals de US Treasury en FDIC, verstrekte de Amerikaanse centrale bank,
de Federal Reserve, in het geheim een cumulatieve $ 2,5 biljoen (dat
is $2.500 miljard!) aan doorlopende leningen aan Citigroup, waarvan
een groot deel rentepercentages had onder 1 procent, terwijl op haar
beurt Citigroup haar creditcardklanten die moeite hadden om een
economische crisis te overleven (die Citigroup en haar
mede-mega-banken op Wall Street hadden gecreëerd) rentepercentages in
rekening bracht in de hoge dubbele cijfers.
De geheime leningen van de Fed aan Citigroup duurden van december 2007
tot ten minste juli 2010. Het publiek hoorde eindelijk over de
leningen via een audit van het Government Accountability Office (GAO)
in 2011. De vraag naar de audit was door de Amerikaanse senator Bernie
Sanders op basis van de wetgeving ingesteld. De Fed vocht ertegen (om
deze leningen geheim te houden) door hierover een jarenlange
rechtszaak te voeren.
Volgens de Financial Times is Deutsche Bank van plan om meer dan $ 56
miljard aan langlopende derivatencontracten naar haar slechte bank te
verplaatsen. Eerlijk gezegd lijkt dat een druppel op de bekende
gloeiende plaat. We hebben tot dusver ook nog niets gehoord over een
reddende engel met een flinke zak met geld aan de horizon, en ook
niets over enige mogelijke overheidssteun uit Duitsland.
Maar waarom dan deze beslissing over Deutsche's slechte bank?
De ideale slechte bank is er een die giftige activa huisvest die de
bank in de loop van de tijd kan verkopen als kopers opduiken terwijl
de goede, productieve activa in de "goede bank" achterblijven. Maar
wie zou er nu langetermijnderivaten van Deutsche Bank willen kopen (misschien
de grootste "bad bank" van de wereld, de ECB)? Investeerders zouden
zich alleen melden bij mogelijk sterk gedaalde prijzen, wat zou
betekenen dat Deutsche Bank méér verliezen moet nemen.
De banken op Wall Street en de Federal Reserve hebben goede redenen om
zich zorgen te maken of de herstructureringsplannen van Deutsche Bank
slagen. De 49 biljoen dollar (!) aan nominale derivatententakels van
Deutsche Bank strekken zich uit tot in de mega-banken in Wall Street.
Volgens een rapport uit 2016 (PDF
hier) van het Internationaal Monetair Fonds (IMF) is
Deutsche Bank financieel sterk verbonden met JP Morgan Chase,
Citigroup, Goldman Sachs, Morgan Stanley en Bank of America, evenals
met andere wereldwijde banken in Europa. In zijn diepgaande rapport
concludeerde het IMF dat "onder de G-SIB's, Deutsche Bank de
belangrijkste netto-bijdrager aan systeemrisico's lijkt te zijn,
gevolgd door HSBC en Credit Suisse."
De Amerikaanse belastingbetaler heeft zelfs nog méér reden om
verontwaardigd te zijn over het feit dat een serieel belaste Duitse
bank mogelijk schokgolven in het Amerikaanse financiële systeem zou
kunnen veroorzaken. Dat komt omdat Deutsche Bank eerder aan de
ontvangende kant was van obscene reddingsfondsen van de Amerikaanse
overheid.
Toen de Amerikaanse regering de gigantische verzekeraar AIG redde in
2008, ging een flink deel van dat geld via de achterdeur naar Deutsche
Bank om haar t ehulp te schieten bij haar afgeleide weddenschappen (derivaten)
en andere transacties met AIG. Deutsche ontving $ 2,6 miljard aan
onderpanden voor derivaten; nog eens 2,8 miljard dollar van Maiden
Lane III (een creatie van de New York Fed voor het opkopen van
Collateralized Debt Obligations (CDO's) van AIG); en maar liefst $ 6,4
miljard als gevolg van andere overeenkomsten die Deutsche Bank met AIG
had afgesloten. Overigens ontvingen ook
Europese banken, waaronder
Rabobank, miljarden van de Fed.
Volgens het GAO-controleverslag ontving Deutsche Bank bovendien $ 354
miljard aan goedkope doorlopende leningen van de Amerikaanse Federal
Reserve in dezelfde periode dat Citigroup aan de bailout-tiet lag.
Door de enorme verwevenheid met o.a. het Amerikaanse financiële
systeem màg deze bank niet omvallen.......
Amerikaanse toezichthouders zouden bij de huidige situatie van
Deutsche Bank gealarmeerd moeten zijn.
In plaats daarvan hebben de
toezichthouders, net als in de aanloop naar de financiële crash van
2008, besloten dat het veiliger is om - in het kader van hun
carrièrevooruitzichten op Wall Street - hun koppen in het zand te
steken.
