De bankencrisis voor de grootste Amerikaanse banken begon in april 2022. Op 14 december van dat jaar waren ze $ 457 miljard aan spaargelden kwijtgeraakt.
Pas toen in maart en april van dit jaar al die nieuwsartikelen
verschenen waarin werd gezegd dat kleine Amerikaanse banken
spaargelden weg zagen stromen, daalden hun spaargelden bij die kleine
banken daadwerkelijk (en sterk).
Op 13 maart van dit jaar kopte de Financial Times: "Grote Amerikaanse
banken worden overspoeld met nieuwe spaarders terwijl kleinere
kredietverstrekkers met onrust worden geconfronteerd." De ondertitel
was zelfs nog twijfelachtiger en luidde: "Mislukking van Silicon
Valley Bank leidt tot vlucht naar onder meer JPMorgan en Citi." (JPMorgan
Chase is in de afgelopen negen jaar door het Amerikaanse ministerie
van Justitie beschuldigd van een nog nooit eerder geziene vijf
misdrijven).
Citigroup's aandelen is ook een mooie etalagezaak sinds
de financiële ineenstorting in 2008. Citi voerde in 2011 een 1-op-10
omgekeerde aandelensplitsing uit om de aandelenkoers wat beter te
laten lijken (window dressing).
Op 28 april schreef Bloomberg-columnist John Authers een column die
werd gepubliceerd in de Washington Post. Authers namen de volgende
misleidende informatie op over de vier grootste Amerikaanse banken:
JPMorgan Chase, Bank of America, Wells Fargo en Citigroup's Citibank:
"Deze samenvatting van de Canadese firma Palos Management legt netjes
uit waarom de grotere banken nog steeds OK zijn: de prestaties van de
Grote Vier in het eerste kwartaal kwamen overeen met een brede
consensus dat de grote banken hebben geprofiteerd van de massale
instroom van spaargeldenhouders, duidelijk gerelateerd aan de goed
gedocumenteerde liquiditeitsproblemen waarmee hun kleinere, regionaal
gevestigde broeders worden geconfronteerd. Dit zou geen verrassing
moeten zijn. De door paniek aangewakkerde uittocht van spaargelden van
de kleinere banken naar de grotere 'too big to fail'-banken is gewoon
een rationele beslissing. Bescherming van kapitaalregels.”
Zoals we onlangs in ons weekendmagazine schreven, is de feitelijke
realiteit dit: spaargelden bij JPMorgan Chase, Bank of America en
Wells Fargo krompen met $ 465 miljard op jaarbasis; meer dan tweemaal
het totaal van 4.000 kleine banken. In dat artikel hebben we de
volgende gedetailleerde details verstrekt:
"De verliezen op ingelegde gelden bij JPMorgan Chase, Bank of America
en Wells Fargo zijn meer dan twee keer zoveel als de 4.000 kleine
banken in totaal in dezelfde periode verloren. Hùn gecombineerde
verlies aan spaargelden was slechts $ 210 miljard...
Bank of America en Wells Fargo verloren niet alleen die grote
spaargeldbedragen op jaarbasis, maar beide banken zagen de spaargelden
de afgelopen vijf kwartalen dalen, inclusief het kwartaal dat eindigde
op 31 maart 2023 toen de krantenkoppen verklaarden dat ze een grote
instroom van spaargelden zagen als gevolg van de bankencrisis.
JPMorgan Chase raakte ingelegde gelden kwijt in elk van de kwartalen
in 2022 en zag vervolgens een kleine stijging van de spaargelden in
het eerste kwartaal van dit jaar - waarschijnlijk door al die
misleidende krantenkoppen. (Deze informatie kan eenvoudig worden
verkregen uit de financiële overzichten die de bedrijven openbaar
indienen bij de SEC.)".
Het afgelopen weekend publiceerde de Wall Street Journal een groot
artikel over hoe de bankencrisis "JPMorgan alleen maar sterker heeft
gemaakt". (betaalmuur). Verslaggever David Benoit schrijft als volgt
over de aankoop door JPMorgan Chase van de ingestorte bank First
Republic:
"Toch legde het machtsvertoon van JPMorgan voor velen een zwak punt in
het Amerikaanse financiële systeem bloot. De bank en haar grootste
rivalen zijn zo groot geworden, hun bereik zo uitgebreid, dat de
overheid vrijwel zeker zou ingrijpen om hun faillissement te voorkomen.
Die impliciete garantie moedigt mensen en bedrijven aan om hun geld
naar hen over te hevelen in tijden van stress, waardoor een feedback-lus
ontstaat die grote banken groter maakt ten koste van hun kleinere
collega's."
De enige feedback-lus die we zien is de echokamer van de manistream (zakelijke)
pers.
Wat niet ter discussie staat over de greep van JPMorgan Chase op First
Republic Bank is het volgende: JPMorgan Chase werd voor het eerst door
de mainstream media de "redder" van First Republic genoemd. Toen werd
JPMorgan Chase de "adviseur" van First Republic om strategische opties
te vinden om te overleven. Vervolgens zette JPMorgan Chase ten minste
800 van zijn werknemers aan het werk om een due diligence-onderzoek
uit te voeren om First Republic voor zichzelf te kopen en een mooie
deal van de FDIC te krijgen.
De sweetheart-voorwaarden van de deal zijn onder meer dat
- de FDIC 80 procent van alle verliezen op eengezinswoninghypotheken
gedurende 7 jaar opeet en
- 80 procent van alle verliezen op commerciële leningen, inclusief
commercieel onroerend goed, gedurende vijf jaar.
De FDIC gaf JPMorgan Chase ook, bizar genoeg, een vijfjarige lening
van $ 50 miljard met een vaste rentevoet tegen een niet bekendgemaakt
rentetarief.
Dit alles roept bij ons de vraag op: wie kreeg de bail-out: onverzekerde
spaarders bij First Republic Bank of JPMorgan Chase?
[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]