Roependen in de woestijn
De deelnemende landen aan de vredesbesprekingen met Oekraïne in
Saoedi-Arabië zijn het over niets eens.
Een Twitterbericht van onze premier "in ballingschap", waarin hij zich
graag presenteert als voortreffelijk staatsman....
De Vredesconferentie
In tegenstelling tot de lovende woorden van Mark Rutte heeft de door Saoedi-Arabië gesponsorde "vredesbesprekingen" niets
opgeleverd. Oekraïne hoopte meer "neutrale" landen aan boord te
krijgen die het beleid van Oekraïne steunen. Dat gebeurde niet en de
Oekraïners waren ongetwijfeld teleurgesteld dat de grote, door
Saoedi-Arabië gesponsorde toneelopvoering veranderde in het Theater
van de Lach, en er niets is bereikt om Oekraïne objectief te helpen.
De conferentie met Oekraïne in Jeddah komt nadat sommige Amerikaanse
functionarissen optimistischer zijn geworden na een ontmoeting op 27
juli tussen Sullivan en de Saoedische kroonprins Mohammed bin Salman (MBS)
over een mogelijk raamwerk voor Israël-Saoedische normalisatie, aldus
Amerikaanse en Saoedische bronnen. Op de foto zien we rechts de
Saoedische kroonprins Mohammed bin Salman die de Oekraïense president
Volodymyr Zelensky (met hoofd) ontmoette tijdens de top van de
Arabische Liga, ook in Jeddah.
Rusland was natuurlijk niet aanwezig omdat Rusland niet was
uitgenodigd. Als Rusland was uitgenodigd, zou Oekraïne niet zijn komen
opdagen, dus de teerling was vanaf het begin geworpen: geen Rusland,
geen vrede.
Het feit dat de EU heeft ingestemd met Jeddah en vooral de Saoedi's
komt neer op een faillietverklaring van het buitenlands beleid van de
unie. Saoedi-Arabië is immers zelf betrokken bij de vuile oorlog in
Jemen. Het autoritaire land trapt de mensenrechten met voeten;
kroonprins bin Salman zou persoonlijk opdracht hebben gegeven tot
creatief versnijden en vervoeren van de journalist Khashoggi.
Een paar jaar geleden wilden de Europeanenniets te maken hebben met
Saoedi-Arabië en zijn bloeddorstige heersers. Nu hebben ze niet alleen
vrede gesloten met Salman - ze worden ontvangen als goede vrienden. De
Europese Commissie wil dus dat de Saoedi's zorgen voor vrede in Europa
- of all places! De club van Timmerfrans is nog nooit op het
voor de hand liggende idee gekomen om zelf onderhandelingen te
beginnen - met Oekraïne èn Rusland - en hun lot in eigen handen te
nemen.
De 40 aanwezige landen konden het niet eens worden over een
gemeenschappelijke verklaring, dus de "vredesconferentie" eindigde
zonder enige verklaring over de vermeende prestaties of enige
verklaring voor een weg vooruit.
Het Oekraïne-conflict in een notendop
Een oorlog in Oekraïne die Washington en de NAVO hebben gepland,
gefinancierd en uitgelokt, loopt ten einde; in ieder geval is het
Oekraïense hoofdstuk van een veel grotere wereldoorlog beëindigd. Het
grotere begon eigenlijk toen de USSR in 1991 instortte en de
neoconservatieven van Washington hun zinnen zetten op het omverwerpen
van zowel Rusland als China.
De VS kunnen het gewoon niet verkroppen dat die twee landen, in feite
de enige soevereine staten die nog in de wereld over zijn, zichzelf
met succes opnieuw hebben uitgevonden; en de enige twee die in staat
zijn om hun eindeloze strijdlust en oorlog tegen de wereld te
weerstaan.
Het Oekraïne-conflict is een oorlog die Rusland nooit heeft gewild,
maar werd gedwongen te ondernemen als de NAVO, nadat ze vele jaren
geleden Rusland had beloofd niet verder naar het oosten op te stomen
en dat toch deed. Toen kwam de Maiden-staatsgreep van 2014 die een
NAVO-marionettenregering installeerde en Oekraïne de facto een
vazalstaat werd; op dat moment besteedde de NAVO acht jaar aan het
voorbereiden van het Oekraïense leger op een oorlog tegen Rusland.
Gezien deze onmiddellijke strategische dreiging en een burgeroorlog in
Oekraïne waar etnisch Russische burgers werden afgeslacht, voelde
Poetin zich gedwongen in te grijpen.
Het conflict kwam alleen tot stand als gevolg van de arrogante
weigering van de NAVO om te onderhandelen over
veiligheidsovereenkomsten waar Rusland al lang naar op zoek was, en nu
zeer relevant gezien de NAVO-inval in Oekraïne en de noodzaak om in te
grijpen in de burgeroorlog die wordt aangestuurd door neo-nazi-Oekraïense
milities. Waar Rusland altijd beschikbaar is geweest voor
vredesonderhandelingen heeft de NAVO het conflict dwangmatig
geëscaleerd, aangezien het eigenlijk de bedoeling was om een regimewisseling
in Moskou en de ineenstorting van de Russische economie teweeg te
brengen.
De NAVO heeft de reactie en veerkracht van Rusland ernstig verkeerd
ingeschat. Het is sterker dan ooit uit het conflict gekomen. Van haar
kant heeft de NAVO een "on the fly"-strategie uitgevoerd, waardoor hun
NAVO-marionet Zelensky de middelen wordt ontzegd die nodig zijn om de
oorlog eventueel te kunnen winnen, en de Oekraïense troepen onnodig
kanonnenvlees zijn geworden. De NAVO heeft Zelensky op het verkeerde
been gezet.
Zoals het er nu uitziet, heeft Oekraïne de oorlog verloren. Rusland
heeft zich ingegraven en zijn posities verstevigd, vernieuwt continue
haar wapenarsenaal op basis van "fouten" uit het verleden en
controleert het oorlogsgebied. Tenzij de NAVO een allesomvattend
tegenoffensief voert, wat ze niet wil doen (dit zou een openlijke
oorlog met Rusland betekenen), is de oorlog in een impasse
terechtgekomen en zouden vredesonderhandelingen allang gevoerd moeten
zijn.
Hierbij moet worden opgemerkt dat de Oekraïense president Zelensky in
april 2022 aangaf beschikbaar te zijn voor een onderhandelde regeling.
Die werd snel afgeschoten toen de inmiddels voormalige Britse premier
Boris Johnson hem een bezoekje bracht. De NAVO heeft nooit vrede
gewild, alleen maar escalatie in de ijdele hoop dat hun marionet het
vuile werk zou doen door zijn land en burgers op te offeren.
Zoals het er nu uitziet, wordt de NAVO, geleid door Washington,
geconfronteerd met een enorm gezichtsverlies, aangezien het
vredesonderhandelingen zou moeten beginnen, maar het is een
vernedering die het Westen niet aankan. Er moet nog een andere
afleiding zijn, een andere gok, nog een goocheltruc. De
vredesbesprekingen in Jeddah zouden zich daartoe uitstekend lenen:
- Er was een eenzijdig tienpuntenvredesplan (door Zelensky) opgesteld.
- Rusland was uitgesloten van de gesprekken.
- Het doel van de gesprekken is toe te werken naar een latere top voor
formele ratificaties.
Deze gesprekken in Saoedi-Arabië waren in feite een minachtende hoax.
Gedurende de hele oorlog was een onderhandelde oplossing de gekozen
optie van Rusland, roekeloze escalatie was het dwangmatige gedrag van
de NAVO. Een onderhandelde schikking was voor beide partijen een
gezichtsbesparende afslag. Het is er niet meer, aangezien Rusland het
offer heeft gebracht en zich in een positie bevindt om een harde
lijn in te nemen bij onderhandelingen. Het duo van Biden en Zelensky
heeft opzettelijk randvoorwaarden uitgezet waar Rusland nooit mee zal
instemmen. Ze weten dat ze bij formele vredesonderhandelingen nog meer
vernederd zullen worden in de propagandaoorlog en onder de publieke
belangstelling.
Het feit dat Rusland is uitgesloten van de besprekingen toont aan hoe
minachtend het Westen is geworden voor een eerlijk proces. De
Saoedische gesprekken kunnen alleen worden gezien als bedrog en een
andere kluchtige poging om Rusland af te schilderen als het
buitenbeentje en de schurk van de vrede. Het is overduidelijk dat het
buitenlands beleid van de VS wordt gedreven door een diepgewortelde
haat tegen Rusland en China, die totaal irrationeel is en een
bedreiging vormt voor de wereldgemeenschap. Onbegrijpelijk dat de
westerse vazalstaten hierin meegaan.
We zien opnieuw wat de fundamentele motor is van de wereldwijde
crisis. Washington weigert verantwoording af te leggen voor zijn
misdaden uit het verleden en het heden tegen de wereldgemeenschap. Het
is alleen in staat de taal van de oorlog te spreken als het danst
tussen de ruïnes van zijn mislukte machinaties. Tragisch genoeg is de
grootsheid van Amerika in handen van de verkeerde leiders op een
cruciaal moment voor Amerika en de wereld.
De rol van de VS
Omdat de vingerafdrukken van de VS overal te zien waren kan gesteld
worden dat de bijeenkomst in Jeddah, Saoedi-Arabië, ongetwijfeld was
opgezet door de Amerikanen om te proberen de BRICS-landen ervan te
overtuigen Rusland niet te steunen in Oekraïne. BRICS bestaat uit
Rusland, Brazilië, India, China en Zuid-Afrika met een aantal andere
landen die het lidmaatschap aanvragen. De poging van de VS om de
BRICS-landen tegen elkaar uit te spelen was gedoemd te mislukken: waar
Poetin zich bezighoudt met het schaken op wereldformaat is Biden bezig
met een spelletje ganzebord.... en komt telkens op het vakje van het
doolhof (ga drie plaatsen terug) of vakje 58 (de Dood - ga terug naar
het begin).
Brazilië, India, China en Zuid-Afrika woonden de vredesconferentie bij,
waarbij ook Iran aanwezig was. China zei dat de conferentie nuttig was
en hoopte in de toekomst nog een conferentie te zien. China doet zich
voor als bemiddelaar in het conflict tussen Oekraïne en Rusland. China
zou kunnen worden gezien als een gidsland als er zonder Rusland een
vredesakkoord zou worden bereikt in een consensus. Maar dat is een
vergezocht voorstel, en China speelt het toneelspel in feite gewoon
mee om te voorkómen dat de VS het verder onder druk zetten met
sancties.
De Chinese economie verkeert momenteel in ernstige problemen en er
vinden zuiveringen plaats in het Chinese leiderschap, waaronder het
afzetten van de minister van Buitenlandse Zaken Qin Gang en het
ontslag van de topleiding van de Chinese raketstrijdkrachten. Dit
alles suggereert dat het Chinese leiderschap, onder leiding van Xi
Jinping, onder vuur ligt (figuurlijk gesproken, natuurlijk). Mocht de
economie blijven afbrokkelen en steeds meer buitenlandse investeerders
zich loskoppelen van China, dan is de toekomst van Xi onzeker en
hangen er donkere wolken boven het haperende Chinese communistische
regime.
Zoals onze lezers ongetwijfeld weten hadden de VS zelfs vóór de
Russische invasie van Oekraïne zich gestaag verzet tegen
onderhandelingen met Rusland over Oekraïne. Pogingen van Frankrijk en
Duitsland, Turkije en Israël zijn allemaal stukgelopen op Amerikaanse
bezwaren tegen eventuele deals. Het Amerikaanse beleid, voor zover het
kan worden bepaald door zijn acties, is om Oekraïne te helpen de
oorlog tegen Rusland te winnen (wat niet zal lukken), terwijl de VS
hun uiterste best deden om een regimewisseling in Rusland uit te
lokken.
Gevolgen voor de NAVO
Twee dingen zijn nu duidelijk: de poging om de regering van Poetin in
Rusland omver te werpen lijkt te zijn mislukt, nu Poetin naar verluidt
weer de controle heeft. Ondertussen is het Oekraïense tegenoffensief
tegen de Russische strijdkrachten in Oost- en Zuid-Oekraïne een
kostbare mislukking gebleken, en die mislukking heeft op zijn beurt
gevolgen voor de NAVO.
Ondanks zware training door de NAVO van de beste brigades van Oekraïne
– en de levering van Amerikaanse en Europese wapens, waaronder
gepantserde systemen zoals Leopard-tanks en Bradley-infanteriegevechtsvoertuigen,
plus Amerikaanse militaire planning en organisatie, inclusief massale
tactische inlichtingenondersteuning – hebben de Oekraïense troepen
zware verliezen geleden. Oekraïne heeft geen significante doorbraak
bereikt.
Hoe pakt dit uit voor de NAVO? Het is al lang duidelijk dat de NAVO
grote moeite zou hebben om kritieke delen van de Baltische staten en
Oost-Europa te verdedigen tegen een Russische aanval. De uitbreiding
van de NAVO was vanaf het begin een militair risico. Het idee om te
proberen Oekraïne aan de NAVO-portfolio toe te voegen en Rusland zijn
markten in heel Europa te ontnemen, heeft Europa minstens evenveel
schade berokkend als Rusland – en waarschijnlijk nog wel meer. Zo is
het tijdperk van goedkope energie voor Duitsland, dat de Duitse
industriële stroom van brandstof voorziet, voorbij en is de kritieke
Nordstream-pijpleiding, althans voor de nabije toekomst, mede met hulp
van de Amerikanen (die nu grof geld verdienen door duur schaliegas aan
de EU te verkopen) vernietigd.
Sommige deskundigen praten over de de-industrialisatie van Duitsland.
Duitsland heeft zijn veiligheid altijd goedkoop verkregen, door de VS
de veiligheid te laten bieden terwijl Duitse bedrijven veel geld
verdienden. Tegenwoordig verdienen Duitse bedrijven echter niet veel
geld en de VS hebben bijna geen militaire voorraden meer om de
Duitsers te steunen. Nu beginnen de NAVO-landen te begrijpen dat hun
beste uitrusting niet voldoende is om hen te beschermen in geval van
oorlog.
Op een bepaald moment in de niet al te verre toekomst zullen
belangrijke Europese landen afstand nemen van hun enthousiaste steun
aan de uitbreiding van Oekraïne en de NAVO, en van miljarden euro's
aan militair materieel dat in de oorlog is verbruikt, en (geloof het
of niet) een onderkomen zullen zoeken bij de Russen. Het valt in ieder
geval de Amerikanen op dat Zelensky zich niet houdt aan afspraken met
zijn bondgenoten. Hij voert nieuwe Oekraïense aanvallen op Moskou -
hoewel de VS hem precies dáárvoor hadden gewaarschuwd. Langzaam aan
daalt bij de Amerikanen het besef neer dat zij mogelijk met het
gebruiken van de acteur voor hun snode plannen mogelijk een monster
van Frankenstein hebben geschapen..... die op enig moment niet meer
luistert naar de woorden van zijn schepper. Maar goed dat zij nog niet
ingegaan waren op de wens van de Oekraïense oligarch
heerser om in zijn land atoomwapens te stationeren.
Tenslotte
De situatie op het slagveld in Oekraïne is zeer ongunstig voor de
toekomst van Oekraïne. De legerleiders van Oekraïne weten dat, ook al
hopen ze - tegen beter weten in - op een of ander wonder.
Waarschijnlijk kan Oekraïne proberen de contactlijn enigszins stabiel
te houden door kleine (maar kostbare) aanvallen uit te voeren, zoals
het zojuist probeerde te doen (en faalde) in Robotyne. De vraag is
echter hoe lang het Oekraïense leger materieel en mankracht kan
blijven verbranden, of dat zelfs nog wil doen. Daartoe zullen zij
eerst de rijke machtige elite in Oekraïne - die de lakens uitdeelt en
de bevolking van het land opoffert aan hun eigen welzijn - aan de kant
zetten.
Mochten de hoogste militaire leiders van Oekraïne, zoals stafchef
Valerii Zaluzhny of hoofd van de grondtroepen Oleksandr Syrskyi,
besluiten dat ze een volledige ineenstorting willen voorkomen, dan
moeten ze een manier vinden om die elite in Oekraïne te dwingen hun
harde lijn te laten vallen en met Rusland te onderhandelen.
Het is niet duidelijk hoe dicht we bij een volledige ineenstorting van
Oekraïne zijn, maar het grote aantal slachtoffers en verliezen aan
uitrusting èn het ingezakte moreel wekken de indruk dat een dag van
afrekening niet ver weg is.
De Oekraïense president Zelensky is nu op tournee langs de hoofdsteden
van de wereld om zijn legitimiteit als een andere westerse marionet te
bevestigen in een tijd waarin hij een oorlog aan het verliezen is die
zijn land zou kunnen reduceren tot een gedemilitariseerde zone; waar
Rusland in feite om vroeg voordat de oorlog begon. Het mislukken van
de Saoedische "vredesconferentie" is een andere goede indicatie dat
Washington op een dood spoor zit en dat de Oekraïners misschien een
nieuwe manier moeten vinden om hun probleem met Rusland op te lossen.
Naschrift van de redactie
We krijgen wel eens de vraag of wij de kant kiezen van Rusland. Of van
China. Of de NAVO. Nee! Het gaat ons om de waarheden van de
geschiedenis vast te leggen, aangezien dit de meest betrouwbare
referentiepunten zijn die we hebben. Ze negeren is vervallen in
nihilisme en chaos die ons op zichzelf vernietigen. Oorlog is benzine
op het vuur gooien met revisionistische geschiedenis die de vlammen
aanwakkert. Tot de fundamentele oorzaken van deze crisis behoren zoals
altijd eindeloze propagandaverhalen. Het is een heksenbrouwsel van
liegen, verraad en corruptie dat na zeventig jaar is uitgebarsten in
een vlammende hel.
[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[8 augustus 2023]
Afdrukken
Doorsturen
