De verzwegen rol van JPMorgan Chase in de Epstein-zaak

De mainstream media vermijden het grote verhaal over Jeffrey Epstein en verzegelde gerechtsdocumenten met betrekking tot de criminele grootbank JP Morgan Chase. Nu er nieuwe Epstein-documenten zijn vrijgegeven, bekijken we opnieuw de rol van de topman van deze bank, Jamie Dimon, in een mondiale pedofielenbende – en de onmacht van de Bank Secrecy Act.

De afgelopen dagen hebben de mainstream media spaarzaam artikelen gepubliceerd over het nieuws van het ontsluiten van documenten in een federale rechtszaak waarbij Jeffrey Epstein, de Amerikaanse sekshandelaar van minderjarigen ,betrokken was. Veelal werd volstaan met een korte mededeling dat verschillende prominente figuren, waaronder voormalig president Bill Clinton en de Britse prins Andrew, in de vrijgekomen documenten worden genoemd. Ook werd vaak de naam van de voormalige president Donald Trump in dit verband genoemd, hoewel dat nu net de enige bekende persoonlijkheid is die weinig te maken heeft gehad met deze pedofilie- en afpersingszaak. De gepubliceerde lijst bevat ook de namen van slachtoffers van seksueel misbruik en medewerkers van Epstein.

Vele tientallen andere prominente personen uit de politiek, financiën, de amusementsindustrie en eigenlijk wel alle mogelijke terreinen zijn in de alternatieve media al herhaaldelijk genoemd als mensen die socialiseerden of verdachte omgang hadden met Epstein. Dit is dus geen nieuw verhaal.

Maar het echte verhaal dat de (vooral Amerikaanse) mainstream media weigeren te onderzoeken is de reden waarom federale rechters in New York in verzegelde documenten de puzzelstukjes hebben mogen verbergen over hoe Epsteins netwerk van machtige mannen twintig jaar lang een ring voor sekshandel kon runnen met de “actieve” "participatie” van de grootste federaal verzekerde bank in de Verenigde Staten, JPMorgan Chase; en vlak onder de neus van zijn voorzitter, CEO en medialieveling, Jamie Dimon.

Dat is de keerzijde van deze medaille die door onder meer de New York Times, de Wall Street Journal, de Washington Post en hun collega's bewust in de vergetelheid is gelaten. De antwoorden op juist dit grote verhaal zullen niet gevonden worden in de documenten die rechter Loretta Preska in de zaak van Virginia Giuffre zal ontsluiten. Die antwoorden zijn verzegeld en stevig opgesloten in de rechtszaal van rechter Jed Rakoff nadat hij toezicht hield op meerdere Epstein-gerelateerde rechtszaken die eind 2022 en 2023 tegen de cro,ome;e organisatie en grootbank JPMorgan Chase waren aangespannen.

Eén zaak, Jane Doe tegen JPMorgan Chase, was een class action zaak namens Epstein’s slachtoffers van aanranding en sekshandel. Rechter Rakoff keurde de schikking van 290 miljoen dollar goed, ondanks bezwaren van 17 procureurs-generaal en de gewetenloze voorwaarden van de schikking, waaronder het vrijgeven van claims voor “schade, letsel, misbruik, uitbuiting of mensenhandel door Jeffrey Epstein of door enige persoon die op enigerlei wijze verbonden is met of anderszins geassocieerd met Jeffrey Epstein, evenals enig recht op herstel uit hoofde daarvan.” Eisers moesten ook het vrijgaveformulier ondertekenen vóórdat ze hoorden of ze een cent uit de schikking zouden krijgen.

De advocaten van de slachtoffers lieten er geen enkele twijfel over bestaan. De schikkingsvoorwaarden leverden hen $87 miljoen aan juridische kosten en $2,5 miljoen aan vergoedingen op.

Het vrijgeven van claims tegen “Elke persoon die op enigerlei wijze verbonden is met of anderszins geassocieerd is met Jeffrey Epstein” omvat handig een aantal miljardairs die door Epstein als klanten naar JPMorgan Chase zijn doorverwezen. Er zijn ook letterlijk honderden spraakmakende individuen die in het kleine zwarte boekje van Epstein werden vermeld en die als “verbonden” met hem zouden kunnen worden beschouwd.

Veel van de personen die in het kleine zwarte boekje van Epstein worden vermeld – in totaal 1.571 – hebben belangrijke bankconnecties gehad met JPMorgan Chase. In een rechtszaak die op 26 juli vorig jaar werd ingediend door de procureur-generaal van de Amerikaanse Maagdeneilanden, die sindsdien zijn Epstein-gerelateerde zaak tegen JPMorgan Chase heeft afgehandeld voor $75 miljoen, werden de volgende personen vermeld als mensen die Epstein als cliënten naar de bank verwees: Microsoft mede-oprichter en miljardair Bill Gates; mede-oprichter en miljardair van Google, Sergey Brin; verder de sultan van Dubai, sultan Ahmed bin Sulayem; dan ook nog media- en vastgoedmiljardair Mort Zuckerman; en talloze anderen.

De slachtoffers van Epstein beschuldigden in hun rechtszaak JPMorgan Chase ervan dat de bank Epstein al meer dan tien jaar wel èrg klantvriendelijke bankdiensten had verleend, waaronder het afschrijven van miljoenen dollars aan contant geld van zijn rekeningen, soms wel $40.000 tot $80.000 per maand. De bank heeft nagelaten de Suspicious Activity Reports (SAR's) in te dienen die zij wettelijk verplicht is in te dienen bij het Financial Crimes Enforcement Network (FinCEN) - vanwege contante betalingen. Epstein’s vermeende tegenprestatie met de bank hield onder meer in dat hij waardevolle zakelijke deals en klanten doorverwees naar JPMorgan Chase. Deze beschuldigingen werden onderbouwd door 22 pagina’s aan interne bank-e-mails die werden vrijgegeven in de gerelateerde zaak die door de Amerikaanse Maagdeneilanden tegen de bank was aangespannen.

Een derde Epstein-gerelateerde zaak werd bij de rechtbank van Rakoff tegen JPMorgan Chase aangespannen door twee openbare pensioenfondsen die aandelen van JPMorgan Chase bezaten. In die rechtszaak werd Dimon als gedaagde genoemd, evenals huidige en voormalige leden van de raad van bestuur van JPMorgan Chase. De zaak werd aangespannen door een vooraanstaand class action-advocatenkantoor namens de aandeelhouders van de bank.
De aanleiding voor de rechtszaak ging over de beschuldiging dat specifieke leden van de raad van bestuur van JPMorgan Chase “hun kop in het zand staken” en negeerden dat de bank een geldkanaal was geworden voor de kindersekshandel van Jeffrey Epstein, omdat ze hoopten dat de banden van hun eigen verifieerbare bedrijf met Epstein “onopgemerkt zouden blijven.” (We zouden er een begeleidende stelling aan kunnen toevoegen: dat Dimon heel goed voor zijn bestuur zorgt in ruil voor het feit dat zij heel goed voor hem zorgen.)

De mainstream media negeerden de beschuldigingen dat leden van de raad van bestuur van JPMorgan Chase zakelijke banden hadden met Epstein en rechter Rakoff verspilde geen tijd door de zaak om technische redenen af te wijzen. (Dit was niet de eerste keer dat een groot schandaal waarbij JPMorgan Chase betrokken was, door de mainstream media werd doodgezwegen.)

De huidige onthulling van de inhoud van een deel van de documenten komt slechts een paar weken na een schijnbaar gecoördineerd optreden in het Amerikaanse Congres waarin Jamie Dimon, zoals gezegd CEO van JPMorgan, onder ondervraging door senator Elizabeth Warren verklaarde dat als hij de regering was, hij cryptocurrency-netwerken zou ‘sluiten’. Dit maakte deel uit van Warren’s streven om cryptonetwerken (op de een of andere manier) te onderwerpen aan de Bank Secrecy Act, een enorm ineffectief anti-witwasregime dat neerkomt op het bieden van plausibele ontkenning aan banken waarvan de klanten drugsdealers of pedofielen blijken te zijn.

Zoals we destijds schreven kwam Warrens theatrale verering van de Bank Secrecy Act, in het nastreven van haar beperkte anti-crypto-agenda, neer op het bieden van dekking voor elitemisdaden gepleegd via het huidige banksysteem – en door JPMorgan in het bijzonder. Omdat JPMorgan het grootste deel van de tijd van de als wereldreizende kinderhandelaar Jeffrey Epstein zijn bank was faciliteerde zij de activiteiten van Epstein – het is bekend dat Epstein grote geldopnames deed om redenen die we aan uw fantasie over laten. JPMorgan heeft onder leiding van Dimon ongeveer 365 miljoen dollar betaald in twee schikkingen die verband houden met het helpen van Epstein bij het plegen van gruwelijke daden.

En natuurlijk is er een lucratieve bijkomstigheid. Het is inmiddels vrijwel zeker dat Epstein betrokken was bij de chantage van machtige mensen, en zijn rijkdom gedeeltelijk lijkt te hebben opgebouwd door gebruik te maken van zijn vermogen om minderjarige vrouwen voor anderen te (laten) werven. Dit betekent dat JPMorgan effectief profiteerde van een systeem voor het ondermijnen van de democratie via het misbruiken van jonge meisjes.

Meer inhoudelijk is crypto een nuttige afleiding van de vele, vele misdaden waarbij JPMorgan en andere banken keer op keer in een onophoudelijk tromgeroffel betrokken zijn. Ook al is zojuist genoemde Elizabeth Warren wellicht volledig oprecht in haar hernieuwde overtuiging dat crypto de echte schurk in het hedendaagse verhaal is, en niet de bankiers die ze met fluwelen handschoenen heeft aangevallen... ze fungeert als een nuttige idioot voor mensen als Dimon.

(Er zijn nog andere redenen waarom JPMorgan misschien ietwat voorzichtiger was geweest: hoewel er niet veel over is gerapporteerd werd Epstein halverwege de jaren negentig in verband gebracht met Towers Financial, wiens topman werd veroordeeld voor het runnen van één van de grootste pre-Madoff ponzi-fraudes, waarbij investeerders voor $ 450 miljoen getild werden. De veroordeelde dader, Steven Hoffenberg, beweerde dat Epstein zijn partner in het plan was, hoewel Epstein nooit strafrechtelijk is aangeklaagd.)

De Epstein-relatie ging door bij JPMorgan ondanks het feit dat de eigen werknemers van de bank talloze verdachte activiteitenrapporten indienden over de opnames van Epstein en zijn andere bankactiviteiten. Dimon heeft beweerd weinig of niets te hebben geweten over Epstein of de verhalen over Epstein, ondanks het feit dat een groot deel van deze activiteit plaatsvond nà de eerste veroordeling van Epstein in 2009 wegens beschuldigingen van sekshandel.

Maar er zijn aanwijzingen dat Dimon liegt over zijn ontkendewetenschap. Ten eerste was Epstein gewoon een zeer spraakmakende klant. De rekening van Epstein werd van 2000 tot 2009 persoonlijk afgehandeld door Jes Staley, een ‘ster’ private banker bij JPM, een tijdlang kandidaat om de opvolger van Dimon te worden, en later CEO van Barclays werd.

Staley was door de jaren heen de belangrijkste "kampioen" van Epstein bij JPMorgan, en het lijkt vrij duidelijk dat hij ook deelnam aan het belangrijkste product van Epstein: (erg) jonge vrouwen. Staley werd één van de voornaamste valsspelers binnen Morgan vanwege hun verwikkeling met Epstein – wat, als ogenschijnlijk gewelddadige verkrachter, het minste is dat hij verdient. Uit e-mails bleek dat Epstein en Staley intiem waren – ze wisselden tussen 2008 en 2012 naar verluidt 1.200 e-mails uit, inclusief toespelingen op Epstein die seks voor Staley regelde.

Jamie Dimon van zijn kant heeft ontkend dat hij enige inhoudelijke kennis had van Epstein of zijn verhaal. Maar Staley was een voormalige ster bij Morgan, geen marginale tussenpersoon. En Staley heeft de ontkenningen van Dimon tegengesproken door te zeggen dat hij verschillende keren met Dimon heeft gecommuniceerd over Epstein en of hij de rekeningen moest bijhouden. Staley zei dat Dimon met hem communiceerde toen Epstein in 2006 werd gearresteerd en in 2008 toen Epstein schuldig pleitte “aan een seksmisdaad in Florida. Staley zei ook dat Dimon verschillende keren met hem communiceerde over het al dan niet behouden van Epstein als cliënt tot en met 2012. In een e-mail uit 2008 van een bankier op een lager niveau stond dat de rekening van Epstein waarschijnlijk zou worden beëindigd "in afwachting van de beoordeling door Dimon".

Dit is uiteraard relevant voor Dimon’s karakterisering van cryptonetwerken als instrumenten voor criminele activiteiten. Misschien was zijn echte punt dat hij crypto wilde beëindigen, zodat JPMorgan zijn bijna-monopolie op het faciliteren van lucratieve criminaliteit door de ultrarijken kon behouden? Meer in het algemeen heeft onderzoeksjournalist Conchita Sarnoff de sekshandel rechtstreeks in verband gebracht met de bankensector. “Mensenhandel is een wereldwijd winstgevende business en banken zijn de motor die mensenhandelnetwerken – groot en klein – operationeel houdt.” Naast de specifieke immoraliteit van bepaalde bankiers wijst Epsteins onbeperkte gebruik van het banksysteem op een fundamentele structurele fout: de betrokkenheid van mensen als financiële beslissers en verhullers.

Het is allemaal op zijn minst ongelooflijk vreemd. Jamie Dimon die crypto aanwijst als een kwaadaardige kracht, terwijl zijn eigen bedrijf één van de grootste monsters van deze of welke generatie dan ook ten dienste staat - het is de grimmigste vorm van hypocrisie van de elite, het soort dingen dat je doet als je weet dat je dat nooit verantwoordelijk zult worden gehouden.

Het is in het kader van dit artikel zinvol te weten hoe de opkomst van Dimon om één van de machtigste mannen op Wall Street te worden grotendeels afhankelijk was van topbestuurders en directeuren van Bank One, die ongelooflijk nauwe banden onderhield met Leslie Wexner van The Limited en zijn rechterhand voor vele decennia lang, vastgoedontwikkelaar John W. Kessler.
Kessler en andere personen die banden hadden met Wexner waren de dominante krachten die ervoor zorgden dat Dimon in 2000 werd aangesteld als CEO van Bank One. Bank One werd in 2003 overgenomen door JPMorgan en kort daarna werd Dimon CEO van de gecombineerde entiteit.

Toch gingen de banden van Dimon met dezelfde netwerken als Wexner, vooral die welke worden gekenmerkt door hun connecties met de georganiseerde misdaad en inlichtingendiensten, vele jaren vooraf aan zijn tijd als CEO van Bank One. Zoals we zullen laten zien, begon Dimon’s constructie van wat nu Citigroup is, samen met zijn mentor Sandy Weill, met de overname van een bedrijf genaamd Commercial Credit Corporation. Dat bedrijf, evenals het moederbedrijf Control Data Corporation, hadden een verontrustende geschiedenis van banden met inlichtingennetwerken die op grote schaal betrokken waren bij criminele activiteiten – waaronder de zogenaamde "particuliere CIA", gevormd door CIA-veteraan Ted Shackley in de jaren zeventig. evenals individuen die cruciaal zijn voor het Epstein-verhaal, zoals Robert Maxwell.

Ook gezien deze verbanden worden de beweringen van JPMorgan dat Dimon nooit wist wat Jeffrey Epstein van plan was tijdens zijn tijd bij de bank veel moeilijker te geloven. Bovendien speelden de hier besproken spelers – waaronder Dimon en Epstein – een belangrijke rol bij het creëren van wat zich zou manifesteren als de economische crisis van 2008. Net als sommige van de gebeurtenissen die de huidige bankencrisis hebben veroorzaakt, leken figuren als Jeffrey Epstein, Dimons mentor Sandy Weill en de voormalige ministers van Financiën met nauwe banden met beide mannen, Robert Rubin en Larry Summers, betrokken te zijn geweest bij acties die opzettelijk de crisis zouden uitlokken. Doel was de ineenstorting van bepaalde banken te bewerksteligen om de bankensector in hun voordeel verder te consolideren. Het doel, zowel toen als nu, lijkt een stap te zijn geweest in de richting van de logische conclusie van het ‘too big to fail’-bankmodel – de uiteindelijke creatie van een gecentraliseerd kartel van megabanken die niet alleen het commerciële bankwezen domineren, maar ook centrale banken..













[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]



[6 januari 2024]

 

Afdrukken Doorsturen