Amerikaanse luchtmacht verdoezelde zwakke punten van duurste straaljager, de F-35

Het is altijd wat met het duurste gevechtsvliegtuig uit de geschiedenis, de Amerikaanse F-35. Nu lezen we weer dan één van de motoren van een F-35A-straaljager van de Amerikaanse luchtmacht ter waarde van $ 14 miljoen werd vernietigd nadat een ingenieur een metalen zaklamp in de machine had achtergelaten.

Dat staat in een rapport van de Air Force Accident Investigation Board dat donderdag werd vrijgegeven.

Het dure vliegtuig, onderdeel van de 56th Fighter Wing van de luchtmacht, onderging onderhoud op Luke Air Force Base in Glendale, Arizona, toen het ‘incident’ op 15 maart vorig jaar plaatsvond. Onderhoudsarbeiders van de F-35 van de marine kregen in december 2022 de opdracht om een ​​peilplug in de brandstofleiding van elke motor te installeren na een "ongeluk met het brandstofsysteem" die maand. De motor die het slachtoffer was van het zaklampincident, was gemonteerd op "één van de laatste vliegtuigen die voltooid moesten worden", aldus het onderzoek.

"Een driekoppig technisch team van de 62nd Aircraft Maintenance Wing, onderdeel van het 56th Aircraft Maintenance Squadron, voerde de installatie uit door het plugmontagepaneel te verwijderen en de motoren te laten draaien om de installatie te testen op brandstoflekken. Er zijn geen alarmen of signalen waargenomen gedurende de 13 minuten dat het vliegtuig kon opereren”, aldus het onderzoeksrapport. Pas toen ze het uitschakelden, beseften ze dat er iets mis was, hoorden ze een ‘ratelend geluid’ en ontdekten ze ‘aanzienlijke schade’.

Eén van de ingenieurs constateerde vervolgens "schade aan de motorvinnen", aldus het onderzoek. Hij meldde de motorstoring aan de onderhoudsmanager en verklaarde dat de jager zojuist "een zaklamp had ingeslikt". Niemand raakte gewond door de fout van de ingenieurs, hoewel de kosten van de "schade aan buitenlandse voorwerpen" worden geschat op bijna $ 4 miljoen. De luchtmacht heeft er naar verluidt voor gekozen om de volledige motor van $ 14 miljoen te schrappen vanwege de omvang van de schade.

Onderzoekers kwamen tot de conclusie dat de fout te wijten was aan het feit dat de ingenieurs het protocol niet volgden dat een "instrumentcontrole" vereiste voordat de motor werd getest. Ze hebben ook nagelaten om alle benodigde items aan zichzelf vast te maken, zoals de procedure voorschrijft. De arbeiders werden getest op drugs en alcohol en de resultaten waren negatief. Het rapport ontkende dat "levensstijl een factor was bij het ongeval", waarbij een deel van de schuld werd gelegd bij officiële procedures waardoor twee leden van het onderhoudspersoneel konden geloven dat de ander de vergeten zaklamp had verklaard voordat ze de motor testten.

Het is nog maar de vraag of hier èchgt openheid van zaken wordt gegeven. Begin november vorig jaar meldden we dat het Pentagon het F-35-project aanvankelijk bij het Congres, het Amerikaanse publiek en de wereld had gepromoot als een kosteneffectieve opvolger van de F-16 straaljagers voor luchtsuperioriteit en de A-10 straaljagers voor luchtsteunmissies, maar dat er de afgelopen twee decennia nogal wat misgegaan was - en werd verzwegen door de autoriteiten.

Een document van het Project on Government Oversight (POGO) en door deskundigen geanalyseerd onthulde toen het resultaat van vergelijkende analyses van zowel de F-35 als de A-10 vliegtuigen in 2018 en 2019. We brengen het nog even in herinnering.

POGO verkreeg eind oktober vorig jaar het F-35A en A-10C Comparative Analysis-rapport onder de Access to Information Act na het aanspannen van een rechtszaak omdat een eerste aanvraag in april 2022 tot geen enkele reactie leidde van de Amerikaanse autoriteiten. Waarschijnlijk heeft men geconstateerd dat de resultaten van het onderzoek niet overeenkwamen met de verwachtingen van de leiding van de Amerikaanse luchtmacht, ondanks hun intensieve inspanningen om deze bevindingen jarenlang volledig te verdoezelen. Het testrapport werd pas in februari 2022 opgesteld door de testafdeling van het Pentagon.

Dit is een aanzienlijke periode, die bijna drie jaar beslaat sinds de tests waren voltooid. Het rapport zelf werd zwaar geredigeerd voordat het werd vrijgegeven onder de Access to Information Act. De bekendgemaakte gegevens bieden echter geen veelbelovende vooruitzichten voor het potentieel van de F-35 om effectief de cruciale rol van de A-10 over te nemen. Ondanks uitgebreide verwijderingen van hele paragrafen in de gelekte documentatie, is het duidelijk dat de resultaten niet aan de verwachtingen voldeden.

De auteurs van het rapport erkennen dat de F-35 niet aan de verwachtingen voldoet in de rollen die traditioneel door de A-10 worden vervuld. Het rapport beweert dat de tests voldoen aan de richtlijnen van het Congres, hoewel deze bewering kan worden betwist. Het document vermeldt verder dat door de tests "essentiële ontdekkingen zijn gedaan die de effectiviteit van de F-35A bij dergelijke missies zouden kunnen helpen vergroten ..."

De analyse van het rapport somt op pagina 35 specifieke voorstellen op die gericht zijn op het vergroten van de operationele effectiviteit van de F-31A, met name op het gebied van luchtsteun, luchtcontrole en gevechtszoek- en reddingsacties.

Hoewel de auteurs van het rapport acht verschillende aanbevelingen deden, bleven ambtenaren van het Pentagon de tekst censureren en noemden deze een kwestie van nationale veiligheid. De inhoud van het rapport werpt licht op de tekortkomingen van de F-35 in de aanvalsrol. Het rapport meldt dat "een groter aantal F-35-vluchten nodig zou zijn om hetzelfde aantal doelen te bereiken vergeleken met A-10-vluchten."

Tussen haakjes: de F-35 wordt volop ingezet in Israël en Nederland levert er onderdelen voor - maar dit terzijde.

Het rapport benadrukte duidelijk de superioriteit van de A-10 ten opzichte van de F-35 als het gaat om startprestaties – er zijn meer vluchten nodig voordat de F-35 hetzelfde aantal vijanden kan aanvallen als de A-10. Dit wordt verder versterkt in het document wanneer de beoordelaars het comparatieve voordeel benadrukken van de typische A-10C-werklast, die meer opdrachten mogelijk maakt dan de typische F-35A-werklast.

De ontwerpers van de A-10 erkenden de cruciale noodzaak om een ​​aanzienlijke hoeveelheid munitie in dit vliegtuig op te slaan. Ze realiseerden zich dat veldtroepen een vliegmachine nodig hadden die langere tijd in de lucht kon blijven, bewapend met voldoende munitie om voortdurende aanvallen mogelijk te maken.

In termen van bommenlading, vooral in stealth-modus, is de F-35A aanzienlijk kleiner dan de A-10, waardoor het moeilijk is om te functioneren in luchtsteunrollen. De A-10C heeft de capaciteit om 16 GBU-39 bommen met een kleine diameter te vervoeren , terwijl de F-35 slechts ruimte heeft voor acht bommen. Bovendien heeft het beroemde 10 mm GAU-30 kanonsysteem van de A-10 een capaciteit voor 1.350 kogels, in tegenstelling tot het vrij compacte 350 mm kanonsysteem van de F-35A, dat maximaal 181 kogels kan bevatten. Toch zijn de bomlading en de munitiecapaciteit onbeduidend als we kijken naar het gebrekkige kanonsysteem van de F-35A, dat er niet in slaagt nauwkeurig te vuren.

Het Government Accountability Office (GAO) onthulde dat de gehele vloot van F-35-vliegtuigen op minder dan 50% operationele gereedheid draait. Dit suggereert een dubbel nadeel: er zijn niet alleen meer F-35-vluchten nodig om de capaciteit van de A-10 te vervangen.

In termen van nauwkeurigheid van de doelaangrijping presteerden piloten die de A-10 manoeuvreerden beter dan degenen die met de F-35 vlogen. Dit verschil wordt uitgebreid verwoord in het rapport, waarin wordt ingegaan op de gemeten locatiefouten, een parameter die de discrepantie bepaalt tussen het beoogde doelwit en het daadwerkelijke trefpunt van een GPS-geleid wapen. “A-10-piloten passen vaak tactieken aan die vereisen dat ze dichter bij het doel moeten zijn dan F-35A-piloten”, legt het rapport uit, waarbij deze specifieke variatie wordt genoemd als rechtvaardiging voor de discrepantie in de nauwkeurigheid van bombardementen bij het gebruik van GPS-wapens, ondanks het feit dat tijdens de tests slechts een klein aantal daadwerkelijke wapens werd afgevuurd.

Op het gebied van de militaire luchtvaart hebben piloten en de vliegtuigen waarmee ze vliegen verschillende strategieën om te overleven en effectief te zijn in gevechtssituaties. Piloten die met de A-10 vliegen profiteren bijvoorbeeld van het voordeel dat ze dichter bij hun doelen komen. Dit komt vooral door het feit dat hun vliegtuigen versterkt zijn met gepantserde bescherming en versterkt zijn met aanvullende systemen.

Dergelijke ontwerpkenmerken voorzien de A-10 van de veerkracht om schade op te lopen, maar de piloot veilig terug te brengen. Omgekeerd overleven F-35-piloten door een andere aanpak te kiezen, waarbij ze de stealth-mogelijkheden van hun vliegtuig gebruiken om onopgemerkt te blijven. Het belang van precisie bij luchtsteun is bijzonder groot, vooral wanneer grondtroepen actief op het slagveld actief zijn.

Het rapport erkende dat A-10-piloten dichter bij de grond opereren, waardoor hun blootstelling aan grondvuur toeneemt. Dit toeval duidt op de veerkracht van het vliegtuig: zijn vermogen om schade te weerstaan ​​maar zijn vliegroute te behouden. Deze beslissende, missiegerichte capaciteit is inherent aan het ontwerp van de A-10, een kenmerk dat niet aanwezig is in het ontwerp van de F-35. "Het is ook weinig waarschijnlijk dat de F-35-vloot voldoende vliegfrequenties zal halen om het waargenomen tekort te compenseren."

In het licht van de overweldigende lof voor de geroemde mogelijkheden van de F-35 voor het delen van gegevens duidde het rapport op een intrigerende conclusie. Het bleek dat piloten die de A-10 tijdens de tests bestuurden, " aanzienlijk lagere werklasten" hadden - wat wijst op een vermindering van de taaktoewijzingen - tijdens operaties van de luchtverkeersleiders vergeleken met piloten die de F-35 bestuurden. Tijdens deze operaties identificeert de piloot van het ene vliegtuig het doelwit en deelt hij alle relevante details mee aan een andere piloot die de daadwerkelijke aanval zal uitvoeren.

Verdedigers van het F-35-programma benadrukken vaak de geavanceerde sensoren van het vliegtuig en de onmiddellijke mogelijkheden voor het delen van gegevens. Zij beweren dat dit het vermogen van de alomvattende strijdmacht vergroot om een ​​uniform begrip van de gevechtsomgeving te ontwikkelen.

Alsof dat allemaal nog niet genoeg is werd in september vorig jaar bekend dat uit een ander rapport van de Amerikaanse overheid bleek dat het F-35-programma geplaagd werd door onderhoudsproblemen. Slechts 55% van de Amerikaanse F-35-vloot is missieklaar, schreef Breaking Defense destijds. Vanwege deze problemen konden stealth-jagers slechts iets meer dan de helft van de tijd een missie vliegen. “Onderhoudsuitdagingen hebben een negatieve invloed op de paraatheid van de F-35-vliegtuigen, en het onderhoud ervan zal 1,3 biljoen dollar kosten om ze operationeel te houden”, aldus het rapport van het Amerikaanse Government Accountability Office (GAO).








[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]



[21 januari 2024]

 

Afdrukken Doorsturen