Gisteren schreven we over het Amerikaanse mediabericht (in onze eigen media wordt er zo goed als niet wat over gezegd) waarin stond dat de Amerikaanse miljardair Charles Koch zijn groeiende ongenoegen uitsprak over het binnenlandse, buitenlandse en economische beleid van Donald Trump.
Trump ging vervolgens frontaal in de aanval met de aankondiging dat zijn beleid "hen rijker heeft gemaakt", terwijl hijzelf de Amerikaanse werknemer steunt. We komen vandaag nog even op deze verbale aanvaring terug.
Het duurde slechts een dag voor de zogenaamde ruzie tussen president
Donald Trump en de miljardair marionettenspeler Charles Koch op de
voorpagina van de New York Times belandde, nadat het nieuws eerder al
op de kabelnetwerken aan de orde was gekomen. In een tweet gisteren
riep Trump dat Charles Koch en zijn broer David "een totale grap"
waren en zei hij ook dat hij ze bij elke beurt had verslagen.
Charles Koch is de bestuursvoorzitter en CEO van een van de grootste
particuliere bedrijven ter wereld, Koch Industries, een conglomeraat
dat handelt in fossiele brandstoffen en chemicaliën, en het concern is
al tientallen jaren een behoorlijke vervuiler van water en lucht. Hij
en zijn broer, David, hebben volgens Forbes elk een geschatte
nettovermogen van $ 51 miljard, vanwege hun meerderheidsbelang in Koch
Industries. In juni nam David afscheid van alle managementfuncties bij
Koch Industries en verbrak hij zijn banden met de politieke machine
van Koch. Het duo heeft de afgelopen 40 jaar gefunctioneerd als
achterkamertjes-regeerders, achter de opgetrokken mist van
belasting-vrijgestelde organisaties.
De verbale aanval van Trump volgde op een van die beruchte
halfjaarlijkse Koch-retraites van rijke donoren in het weekend, dit
keer in het 5-sterrenhotel en resort Broadmoor in Colorado Springs.
Een van belastingen vrijgestelde organisatie waarover we gisteren
uitvoerig schreven, Freedom Partners, bestuurd door een raad van
huidige en voormalige Koch-medewerkers, betaalde $ 1.241.571 aan het
Broadmoor-resort voor het evenement. Doet Koch toch iets niet goed,
want het evenement van 2016 - op dezelfde locatie - werd toen
gesubsidieerd door de Amerikaanse belastingbetaler, maar dit terzijde.
Het probleem met berichten over deze Koch-retraites in de Amerikaanse
mainstream media is, dat verslaggevers ermee instemmen om de namen van
de aanwezige sponsors achter te houden en dat ze panklare
persberichten krijgen die (zonder dat zij een letter op papier heven
te zetten) over het publiek worden uitgekotst.
In dit geval zou de Charles Koch-agenda een brede berichtgeving in de
mainstream media krijgen: dat hij op gespannen voet staat met Trump
over impopulaire kwesties - zoals de migratieramp aan de grens en de
handelsoorlog - met andere woorden, Koch Industries ziet er slecht uit
terwijl het het middelpunt is van een zeer dure marketing- en
reclamecampagne (om het imago van de Kochtopus te veranderen in een
bedrijf dat bekendstaat om zijn "integriteit" en goede waarden).
De campagne omvatte erg dure advertenties tijdens de Olympische Spelen
en de Super Bowl.
De democratische berichten over migrantenbaby's in kooien aan de
zuidgrens van de VS en beweringen dat de Trump-regering effectief
migrantenkinderen ontvoert door ze bij hun ouders weg te halen en de
ouders vervolgens te deporteren, is niet het juiste ingrediënt van een
marketingcampagne voor bedrijven - dus de noodzaak was aanwezig om
Koch Industries te distantiëren van Trump.
Er bestond ook de angst dat Midwest-boeren hun velden demonstratief -
een paar maanden voor de midtermverkiezingen in november - in brand
zouden steken als gevolg van massale overschotten van gewassen (en dat
weer als gevolg van de handelsoorlog van Trump) en dat zou dan weer de
reputatie van Koch Industries, die afkomstig is uit Wichita, Kansas,
verder kunnen schaden.
In haar
paginagrote artikel schrijft
de New York Times plichtmatig dat Charles Koch “simmering frustrations
with the president over trade and immigration” heeft en dat deze
frustraties “have now spilled over into an ugly public feud….”
Maar hier blijft het niet bij in het sprookjesland van de New York
Times, dat verderop schrijft dat “like some other right-leaning
organizations and intellectuals, Mr. Koch and his organizations have
struggled to find their place in a political party they barely
recognize and whose political fortune is now wedded, for better or
worse, to Mr. Trump’s.”
In plaats van te worstelen om hun plaats te vinden, zijn de
marionetten van Charles Koch stevig verankerd in de Trump-administratie.
De alom gerespecteerde waakhond Public Citizen had in november gemeld
(PDF)
dat er 44 Koch-bondgenoten werkzaam zijn bij het Witte Huis en een
aantal ministeries. En dat komt dan nog bovenop de eerder
door ons
gemelde top-12 advocaten van Jones Day, het advocatenkantoor waar Koch
Industries een jarenlange band mee heeft, en zoals u wellicht nog weet
namen die 12 allemaal op 20 januari 2017 - de dag dat de nieuwe
president van de VS werd beëdigd - plaats in deTrump-administratie.
Ondanks het grote aantal ingebedde "Koch-agenten" die trouw zijn aan
de Koch-agenda (intrekking van het Klimaatakkoord in Parijs,
belastingverlagingen voor de rijken, terugdraaiing van
milieubescherming, enz.) blijven de New York Times en talloze andere
mainstream media het verhaal verkondigen dat de Kochs Trump niet
steunden bij de verkiezingen in 2016.
De Vlaamse omroep VRT, bijvoorbeeld, wil dat zelfs nog benadrukken
door het te onderstrepen:
En ook het
Algemeen Dagblad papegaait het
prima na:
Jeremy Peters schrijft in het artikel met betrekking tot 2016 dat "het
Koch-netwerk alleen op congresniveau deelnam, terwijl hij, Mr. Trump,
afhaakte."
Nogmaals, dit is in tegenspraak met de feiten en bedoeld om de
gebroeders Koch in de luwte te houden bij Trump's onderhoudende
retirades, als we het zo mogen uitdrukken.
Er is gedocumenteerd bewijs dat het Koch-netwerk zich bezighield met
een veelzijdige strategie om progressieven en liberalen te ontmoedigen
om te gaan stemmen tijdens de presidentsverkiezingen van 2016,
waardoor de overwinning naar Trump zou kunnen worden omgedraaid. Het
Koch-netwerk financierde niet alleen advertenties van het Americans
for Prosperity and Freedom Partners Action Fund waarin Democraten
werden afgeschilderd als roekeloze belasting- en uitgavenexploitanten,
maar de door Koch-gecontroleerde i360-kiezersdatabank en de op kiezers
gerichte operaties kunnen een beslissende factor zijn geweest bij het
demoraliseren van de progressieve kiezersbasis, terwijl diezelfde
operaties de Republikeinen naar de stembus brachten.
Hoezo, Rusland heeft zich bemoeid met de presidentsverkiezing in de vS?
Het feit dat mensen met geld en macht het in werkelijkheid voor het
zeggen hebben, zou een grote zorg voor alle Amerikanen moeten zijn.
Immers: het Koch-netwerk heeft aangekondigd dat het dit jaar meer dan
$ 400 miljoen zal uitgeven in de midterm-verkiezingsrace.
[1 augustus 2018]
