In het debat over het wereldwijde VN-migratiepact, dat Oostenrijk, Italië en andere landen in december in Marrakech niet zullen accepteren, is een andere, controversiële overeenkomst volledig verloren gegaan: het Marrakech Actieplan 2018-2020 voor het beheer van de migratie tussen Europa en West-Afrika. Het werd in mei goedgekeurd door 27 EU-lidstaten en 28 Afrikaanse landen. Alleen Hongarije weigerde.
De huidige verklaring van Marrakesh is de vijfde sinds het Rabat-proces
in 2006 begon. Het oorspronkelijke doel was om geld van de Europese
Unie (i.c. de belastingbetalers) te gebruiken om projecten in Afrika
uit te voeren om de emigratie van daaruit te verminderen.
Volgens Hongarije is deze doelstelling in de loop der jaren echter
omgekeerd onder druk van Afrikaanse landen: migratie wordt nu gezien
als iets positiefs voor economische groei en wereldwijde welvaart en
een proces dat moet worden beheerd maar niet gestopt. De europeanen
hebben dit standpunt overgenomen en de belangen van hun burgers
opgegeven, motiveerde de Hongaarse minister Peter Szijjarto zijn
afwijzing.
Kernpunt van de kritiek: er is geen onderscheid tussen legale en
illegale status van migranten. Europa verkwanselt zijn cultuur en
veiligheid. Hongarije zal op deze manier niet helpen de samenstelling
van de Europese bevolking te veranderen. Hij vindt het niet meer dan
normaal dat de europeanen het recht hebben om zelf te beslissen hoe
zij de toekomst van het continent zien.
Zoals bekend is er in de verkiezingsprogramma's van geen enkele
politieke partij iets opgenomen geweest over deze verdragen, en
desondanks vindt de Rutte-coalitie het gewenst zonder het volk te
raadplegen dit verdrag er doorheen te drukken.
Hoe dan ook: het baantje voor onze VVD-premier in Brussel is alvast
veiliggesteld.
Vergelijkbaar met het wereldwijde VN-migratiepact, stelt de "Politieke
Verklaring van Marrakech" dat het geheel niet bindend is, dat de
soevereiniteit van de staten van toepassing is. Elders in het document
is er echter sprake van een "uniek verbintenismechanisme", waarmee de
partnerlanden garant staan voor het vrijwillig uitvoeren van de daarin
gespecificeerde acties.
Het door de ministers van Buitenlandse Zaken van 27 EU-lidstaten
ondertekende Marrakesh actieplan 2018-2020
vindt u hier (PDF).
Expliciet vermeld in de verklaring staat dat het actieplan gebaseerd
is op mensenrechten, ONGEACHT de migratiestatus. Als migranten
illegaal het land binnenkomen, kunnen ze in de praktijk een beroep
doen op mensenrechten - en deze worden algemeen aanvaard en gehanteerd.
De ontvangende landen moeten ook xenofobie, racisme en discriminatie
bestrijden door middel van "gebalanceerde", op feiten gebaseerde
rapportage en zijn verplicht de positieve bijdrage van migranten aan
de ontwikkeling van de samenleving te bevorderen.
Geëist wordt ook de "overdracht" van rechten en sociale bescherming
aan legale migranten en hun gezinnen. In gewoon nederlands: ze moeten
dezelfde rechten hebben als de burgers van het gastland die daar hun
hele leven voor hebben betaald. Illegale migratie en mensenhandel
moeten worden bestreden, wordt er gezegd. Slachtoffers van deze "informele
economie" zouden echter uitgebreide steun en integratie in het
gastland moeten krijgen.
De verklaring van Marrakech is, net als het VN-migratiepact, een nagel
aan de doodskist voor het oude Europa, dat niet alleen niet bestand is
tegen de massale migratie, maar waarvan de politiek die euforisch
verwelkomt en versnelt.