We noemen ons land en de EU nog steeds een democratie, maar ondertussen zou toch iedereen moeten weten dat het belangrijkste criterium dat een democratie onderscheidt - een regering (gekozen of niet) naar huis sturen en dus alternatief beleid mogelijk te maken - inmiddels ten grave is gedragen.....
Heeft u wel eens wat van oude filosofen gelezen? Kant? Schopenhauer?
Hobbes? Locke? Berkeley?
Zo niet: probeer het eens. Lees eens werken van oude filosofen en
krijg een indruk van het beeld van de mens dat deze oude denkers
hadden.
Het beeld van een vrij mens, van iemand die bijvoorbeeld zo vrij is
dat als je een beroep doet op diens verstand, hij of zij afstand doet
van sommige van diens uitgebreide rechten om op deze manier zeker te
zijn van het instandhouden van het eigendomsrecht en de veiligheid.
Het beeld van een persoon met een eigen verantwoordelijkheid, die zijn
leven leeft volgens zijn eigen stijl, die zijn eigen grenzen bepaalt.
Het beeld van een onafhankelijk persoon die leeft van zijn prestaties,
van wat hij genereert, die niet automatisch op ieders zak teert, die
niet spuugt op iemand die zichzelf aan niemand verkoopt.
Het beeld van iemand met morele standaarden, die zich inzet voor
passende normen van menselijkheid en menselijke waardigheid.
En nu terug naar de harde werkelijkheid van vandaag de dag.
We noemen ons land nog steeds een democratie, maar ondertussen zou
toch iedereen moeten weten dat het belangrijkste criterium dat een
democratie onderscheidt - een regering naar huis sturen en dus
alternatief beleid mogelijk te maken - inmiddels ten grave is gedragen.
Het is tegenwoordig niet mogelijk meer van een regeringscoalitie af te
komen omdat het zelfgeschapen beeld van een "regeerakkoord" tot heilig
is verklaard, en alles en iedereen daarvoor moet wijken..... om de
greep op de macht te kunnen behouden.
De politieke minachting voor de burgers is hand in hand gegaan met
inmenging in individuele vrijheden en dus schendingen van de meest
fundamentele mensenrechten:
- wat burgers doen, schrijven en zeggen, wordt gemonitord en verdeeld
in twee groepen: legaal en niet-legaal. Het gebruik door mensen van
ongeautoriseerde (niet welgevallige) taal wordt negatief beoordeeld
en/of gesanctioneerd;
- dezelfde burgers wier taal wordt gecontroleerd, zodat zij zich
bijvoorbeeld niet schuldig maken aan "hate speech", betalen via hun
belastingafdrachten niet alleen voor hun eigen monitoring, ze
financieren ook dubieuze organisaties vol "vertrouwenspersonen" die
hun brood verdienen met een "opvoedende taak", door toezicht te houden
op en "voorlichting" te geven aan burgers;
- deze "opvoeders" rekenen het tot hun taak burgers te censureren als
die een politiek-correcte code overtreden;
- burgers informeren over het "juiste" denken dat zij doen en hun
visie;
- om hun "snuffelend en geestelijk opvoedend" gedrag te legitimeren,
vertrouwen de relevante organisaties op een netwerk van waterdragers,
die onder meer zijn geïnstalleerd in het onderwijs en die pseudo-wetenschappelijke
legitimiteit geven aan het rondsnuffelen in andermans zaken.
Dientengevolge pleiten wetenschappelijke instellingen met ideologische
snuffelaars ervoor dat ze een "linkse regeringsmeerderheid"
voorbereiden die op afroep werkzaamheden voor politieke campagnes, b.v.
op het gebied van genderisme, antiracisme of het paternalisme van de
bevolking, uitvoeren. Als gevolg hiervan is de wetenschap geëvolueerd
van een emancipatorisch en kritisch instituut naar eentje die de
individuele vrijheden beperkt en uiteindelijk vernietigt.
Het nieuwe fascisme, waarvan het onder andere de bedoeling is om de
samenleving qua gedrag op één lijn te brengen, wil zijn snuffelaars
bij zoveel mogelijk gebieden van de samenleving integreren, van
waaruit ze hun manipulatie en beïnvloedingswerk kunnen uitvoeren,
meestal vermomd als een stichting, vereniging of een NGO.
Het zijn organisatievormen die bij uitstek geschikt zijn voor pr-doeleinden,
omdat bijvoorbeeld de term "stichting" wordt geassocieerd met een
affectieve band die appelleert aan altruïsme en een goed doel en (nog
steeds) positieve emoties, zelfs voor stichtingen die zijn gestart om
de sociale cohesie te vernietigen.
Neem bijvoorbeeld Artsen Zonder Grenzen, dat zich vooral de laatste
jaren heeft ontwikkeld tot een organisatie die op grote schaal
mensensmokkel faciliteert.
Het is tijd om wakker te worden!
Hoe belangrijk deze affectieve component van de term "stichting" is,
blijkt uit het misbruik van die term door de politieke associaties van
de partijen, die zichzelf ook stichting noemen. Neem bijvoorbeeld de
Duitse Hanns-Seidel-, de Konrad-Adenauer-, de Friedrich-Ebert-, de
Heinrich-Böll- en de Rosa-Luxemburg-stichting. Zij mogen dan wel het
predikaat stichting dragen, maar in werkelijkheid zijn het
ingeschreven verenigingen omdat zij niet beschikken over een
stichtingskapitaal, en hun bestaan vooral te danken hebben aan
belastinginkomsten, die hun worden toegeschoven door de politieke
partijen in de Bondsdag.
Hoe heeft het zo ver kunnen komen dat de wereld op zijn kop werd gezet,
dat vrije, onafhankelijke burgers, die het startpunt zijn van alle
acties in een democratie, het onderwerp zijn geworden van betuttelen,
opvoeden en snuffelen bij organisaties waarin cognitief
midden-tot-laag getalenteerde mensen veronderstellen te kunnen
beoordelen en evalueren over de juistheid van een houding, actie,
mening of overtuiging van de burgers?
Hoe heeft het zo ver kunnen komen dat de apen de baas zijn over
dierentuin en de staart met de hond zwaait?
We zien vandaag de dag steeds meer midden- en lagerbegaafde
afgestudeerden, die meestal direct in de ww terechtkomen als gevolg
van het volgen van nutteloze cursussen zoals bijvoorbeeld
genderstudies. Zij vinden onderdak bij steeds uitdijende organisaties,
die zich ophopen in de spandoeken rond ministeries, vanwaar ze hun
diensten aanbieden in ruil voor geld van de belastingbetaler.
De diensten bestaan alleen in activiteiten die in werkelijkheid geen
productieve betekenis hebben. De diensten zijn verbaal of geschreven
en creëren op geen enkele manier toegevoegde waarde: geen enkele
prullenbak wordt geleegd na het leveren van deze diensten, maar er
zijn er dan wel veel gevuld. Er worden geen goederen geproduceerd,
maar veel goederen zijn opgebruikt. Er wordt geen innovatie gecreëerd,
maar veel innovaties worden onmogelijk gemaakt.
Kortom, deze opgeblazen organisaties die leven van het bewaken van
burgers, het opleiden van burgers tot snuffelaars, ze schaden de
maatschappij en ze verkleinen de sociale rijkdom.
Dat de betrokken organisaties hun schadelijke effecten kunnen
ontwikkelen, is omdat politici denken dat ze naam kunnen maken met
moraliserende politiek, met wat zij "levende democratie" Noemen, met
wat zij belijden denken dat het een morele grootheid is. Het gebrek
aan verbeeldingskracht en het gebrek aan enige ervaring met eigen
productieve activiteit leidt bij de meeste politici tot een focus op
mentaal en overtuigend werk, omdat het bestrijden van "verkeerde"
attitudes goedkoop is voor politici, het geen mentale of andere
vaardigheden vereist, het kan met hulp van de weinig kritische
mainstream media openbaar gemaakt worden en zij doen dat met de
belofte aan de burgers dat ze alleen het beste willen voor hen en de
samenleving.
Hierbij komt
isomorfie
in het spel, waarbij
politici worden gekenmerkt door een compleet gebrek aan ideeën en
verbeeldingskracht. Dus nemen ze de taken over die anderen zogenaamd
hebben geholpen om positieve publiciteit te krijgen. Het opleiden en
monitoren van burgers in naam van de goede, rechtvaardige en
democratische samenleving, de samenleving die door onderwijs en
toezicht onmogelijk wordt gemaakt.
En zo zijn we opgezadeld met een overheid die zich na de dood van het
individu organen toeëigent, de burger monitort en aanspreekt op zijn
eetgewoonten en de opvoeding van het rookloze bestaan (zoals ook Adolf
Hitler dat voor ogen stond).
Er wordt toegezien op het juist besteden van het verdiende geld, er
moet worden gecontroleerd en georganiseerd, zodat de juiste vorm van
energie, de juiste pensioenverzekering, de juiste
ziektekostenverzekering, de juiste inenting wordt gekozen en gegeven.
Kortom, het leven van vrije burgers, zoals filosofen het ooit
beschreven, is een administratief proces geworden dat vooraf is
bepaald en waarin elke burgerlijke afwijking van de gegeven norm niet
alleen wordt verstoord, maar ook nog niet wordt getolereerd.
Het zijn niet alleen kenmerken van fascisme, het fascisme is hier ook
het resultaat van. Slecht presterende politici kopiëren het beleid van
andere slecht presterende politici, of bedrijven en lobbygroepen die
hun eigen agedna's erop na houden. Het is een onvermijdelijk gevolg
van de voortdurende inperking van individuele vrijheden.
En als we aan snuffelaars en bovengenoemde praktijken denken, denken
we meteen aan de voormalige DDR. Heeft u zich nooit afgevraagd wat er
geworden is van alle officiële en onofficiële Stasi-snuffelaars? Wat
is er gebeurd met de 10.000 kaders die in de DDR waren getraind om
niet alleen de redding van het marxisme-leninisme te verkondigen, maar
met alle middelen die het doel heiligden, van fraude tot bedreiging,
van handicap tot privilege, van alles afdwongen, desnoods door
vervanging of zelfs moord?
Die mensen zijn verdwenen..... maar waarheen?
Als je de Duitse media goed - ook tussen de regels door - leest, dan
kom je die oude Stasi-soort weel tegen. In organisaties die nu de
samenleving willen redden van racisme of andere -ismen waarvoor geld
van de belastingbetaler beschikbaar is. Ze duiken op in politieke
functies en in de mainstream media. Soms trekken ze (op de achtergrond)
aan de touwtjes. Vaak zijn ze verbonden door internationale netwerken,
ze proberen het oude project van de socialistische Internationale nu
in het geheim, in stichtingen, in organisaties met veel geld en met de
juiste maatregelen af te dwingen. Voorbeelden van dit soort mensen?
Wat dacht u van Angela Merkel, of van de o zo populistische Frans
Timmermans? Of watorganisaties betreft: wat dacht u van de Open
Society Foundation van George Soros?
De Europese Unie is verworden tot een bolwerk van het fascisme. De
maatregelen om individuele vrijheid te elimineren volgen allemaal
hetzelfde patroon. De niet-democratisch gekozen machthebbers van de EU
wàchten niet op problemen of bedreigingen: die worden door henzelf
voor die paradijselijke Unie gecreëerd. Vervolgens worden er door hen
maatregelen genomen om die zelf-veroorzaakte dreigingen weg te nemen.
Uiteindelijk hebben ze allemaal hetzelfde effect: ze elimineren
individuele vrijheden.
Dus worden er wetten tegen de vrijheid van meningsuiting aangenomen,
onder het mom van netwerkhandhaving, het bestrijden van nepnieuws,
terrorismebestrijding.... het zijn allemaal "oplossingen" van door
henzelf geschapen problemen met het uiteindelijke doel: de vrijheid
van meningsuiting elimineren.
Om de paradijselijke Aarde zoals wij die kennen te verdedigen, tegen
klimaatverandering, moeten mensen afzien van individuele vrijheden
waarvoor ze al lang hebben gevochten: individuele mobiliteit,
individuele eigendom, individuele keuzevrijheid worden opgeofferd. Dat
de zon een enorme invloed op het klimaat heeft wordt voor het gemak
even terzijde geschoven. Met alle middelen (en miljarden euro's) moet
het CO2 gehalte in de atmosfeer worden teruggebracht, terwijl er een
houtkap plaatsvindt die zijn weerga niet kent. Zoals u weet nemen
planten en bomen CO2 op en stoten zij zuurstof uit.... hoezo paard
achter de wagen? En dan ook nog een (door kolenmijnen gesponsorde)
klimaatconferentie organiseren waarbij tienduizenden deelnemers alleen
al om er te komen zóveel CO2 uitstoten... je wil niet weten hoeveel.
Om het paradijs van de samenleving te bereiken zonder racisme en alle
andere -ismen die als "uitroeibaar" worden beschouwd in de infantiele
samenleving, worden volop voor miljarden aan belastinggelden verspild,
worden de vrijheid van een eigen mening en die van iemands gedachten
betwist en beperkt, en worden we bewaakt met een monitoring die al
begonnen is in de kinderopvang. We hebben overheden die hun burgers
controleren, waarvan zij ook nog beweren dat hun meningen op prijs
worden gesteld (terwijl verkiezingsuitslagen in de prullenbak
verdwijnen en referenda worden afgeschaft).
Wetenschappelijke vrijheden worden geëlimineerd door een pseudo-intellectuele
menigte die met het onderwijs wordt gecreëerd. Onderzoek dat niet
voldoet aan politiek-correcte normen, werken van oude filosofen,
waarin termen als neger voorkomen, alternatieve ideeën van professoren,
dóórdenkende studenten en critici passen niet in de ideologische
gedachtengangen, ze moeten onmogelijk worden gemaakt. Als stigma en
veroordeling niet voldoende zijn als middel, wordt de gehersenspoelde
menigte in gang gezet.
Alleen een fascistisch brouwsel als de EU kan bedenken dat men
toezicht moet houden op de gedachten van burgers, hen moet opleiden
tot de "juiste" houding en dat iemand klaar moet zijn om de Brusselse
ideën te implementeren. Daarvoor zijn coördinatie en financiële
middelen nodig. Dat is er in de EU, waar geen enkele verantwoording
over belastinggelden hoeft en wordt afgelegd, volop aanwezig - zeker
met een corrupte Europese Centrale Bank en haar criminele topman.
Ofwel: de weg van het fascisme wordt gestuurd, doelbewust.
Nadat Emmanuel Macron, door de elite "geïnstalleerd" en "gekozen" door
het stemrecht (iedereen tegen Marine Le Pen), slechts 18 maanden
geleden met meer dan 60% goedkeuring van de Franse bevolking werd
gekozen als president, gingen op 8 december jl, volgens het ministerie
van Binnenlandse Zaken, ongeveer 125.000 mensen de straat op, om te
protesteren tegen de hoge kosten van levensonderhoud en om te
protesteren tegen Macron en zijn "beleid voor de rijken".
De Fransen zijn opstandig sinds de revolutie 230 jaar geleden. Helaas
waren er ook dit keer relschoppers, een menigte die bereid is tot
kapotmaken en plunderen. Gisteren, tijdens het vierde protestweekend
van de "gele hesjes" zijn ook rellen niet uitgebleven. Alleen al in
Parijs werden 1.000 demonstranten gearresteerd, althans voorlopig.
Hoewel de politie beter in staat is geweest om
de rellen onder controle te houden en schade te beperken, is er
duidelijk een nieuw klimaat van geweld in Frankrijk. Maar in plaats
van te handelen, hult de gehavende president zich al tien dagen lang
in angstig stilzwijgen.
Macron, "nooit beschaamd als het gaat om het vernederen van
medeburgers", zoals Die Welt schrijft, wilde geen olie op het vuur
gooien, zeiden zijn adviseurs. Ze kondigden voor de komende week een
presidentiëel optreden aan. Wanneer Macron dan naar Brussel reist voor
de EU-top, zal hij zich volgens de Brusselse communicatieonderzoeker
Nicolas Baygert niet langer kunnen presenteren als een "bolwerk tegen
populisten".
De Europese Unie is aan het instorten, Macron was Merkel's marionet en
nu zien we haar nieuwe kloon Kramp-Karrenbauer in Duitsland ten tonele,
haar beste en dierbare bondgenoot. De positie van Macron is nu
duidelijk verzwakt - zowel bij het binnenlands als het buitenlands
beleid.
Het "probleem" Macron heeft hij voor Europa zelf opgelost, zegt Matteo
Salvini, de Italiaanse minister van Binnenlandse Zaken, triomfantelijk.
Afdrukken
Doorsturen