Brussel wil de onwillige lidstaten Polen en Hongarije op de knieën krijgen vanwege hun migratiebeleid, en de club van Juncker en Timmermans denken dat te kunnen bereiken door beide landen financiële steun te ontzeggen. Een artikel over deze strijd die zij zullen verliezen, en het meten met twee maten als politiek beleid van een fascistische organisatie.
Het idee komt uit Berlijn, het is gepropageerd door de dEUtsche
begrotingscommissaris Oettinger (CDU). Nu heeft het europees
nepparlement er ook voor gepleit om de EU-steun te verlagen voor
landen die de democratie en de rechtsstaat negeren.
De afgevaardigden gaan nog verder.
Volgens het nepparlement moet het nieuwe "instrument voor de
bescherming van de EU-begroting in rechtsgebieden" ook worden gebruikt
tegen lidstaten van de Europese Unie die belastingontduiking of
oneerlijke belastingconcurrentie bevorderen, geen controle uitoefenen
op de efficiënte toewijzing van EU-middelen, en onvoldoende
samenwerken met het EU Bureau voor fraudebestrijding (Olaf).
Je zou dus kunnen zeggen dat tegen iedereen strijd moet worden gevoerd.
Tot nu toe zijn namelijk alle EU-lidstaten actief betrokken geweest
bij belastingconcurrentie. Belastingfraude is niet beperkt tot Malta
of Cyprus. En volgens Olaf zou zij ook problemen hebben gehad met
Duitsland.
Maar waar het hier in essentie om gaat: het besluit is natuurlijk
vooral gericht op Polen en Hongarije, waartegen de Europese Unie al
rechtszaken heeft lopen. De nieuwe extra overtredingen werden
waarschijnlijk alleen ingevoegd om voor de bühne niet eenzijdig
maatregelen tegen het oosten te willen nemen.
Maar zelfs in het geval van Polen en Hongarije heeft de Europese Unie
nog niet kunnen bewijzen dat de - voor de hand liggende - schendingen
van de rechtsstaat en de democratie ook hebben geleid tot misbruik van
EU-middelen.
Het argument dat het gebruik van EU-geld niet door onafhankelijke
rechters kan worden beoordeeld zonder een goed functionerende
rechtsstaat lijkt ver weg. Waarom heeft trouwens de EU een Rekenkamer
- en ook Olaf, het fraudebestrijdingsbureau?
Nee, de EU wil bij deze twee landen gewoon de duimschroeven aandraaien,
omdat de rechtsstaatprocedures tot nu toe nauwelijks werken. En waar
kun je onwillige lidstaten gemakkelijker treffen dan in de portemonnee?
Hier komen we op gevaarlijk terrein: de vraag is dan of financiële
steun van de EU in de toekomst moet worden gekoppeld aan de
rechtsstaat. Op het eerste gezicht lijkt dit verleidelijk. In de
portekonnee zijn staten als Polen het gemakkelijkst in een dwangbuis
te stoppen.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat vooral in Duitsland het
initiatief van de Europese Commissie veel voorstanders heeft. Het
intrekken van uitkeringen of subsidies zou dan een geschikt middel
kunnen zijn om de rechtsstaat (zoals Brussel zich die ziet) te
handhaven.
Maar het principe "voor wat hoort wat" heeft verschillende haken en
ogen. Ten eerste is een onafhankelijke rechterlijke macht niet iets
dat kan worden gemeten in termen van geldwaarde - de rechtsstaat is
een van de basisvoorwaarden voor toetreding tot de EU!
En hoe onafhankelijk is een rechterlijke macht van bijvoorbeeld
Nederland, waar de Raad van State niet-democratisch gekozen is en waar
leden van politieke partijen besluiten nemen? Op de website van het
Historisch Nieuwsblad
lezen we
"dat de Raad van State adviseert over wetgeving en recht spreekt,
klopt niet met de scheiding der machten. Sinds 1861 is een aantal
zaken veranderd, maar de Raad heeft nog steeds beide functies. Het
Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft in het zogenoemde
Procola-arrest van 1995 bepaald dat deze dubbelrol in strijd is met de
eis van een onpartijdige rechter".
Dit artikel is afkomstig van www.economedian.com
Wie de rechtsstaat en de democratie met voeten treedt, moet strikt
genomen de Europese Unie verlaten. Maar niemand durft hierover in
Brussel te praten, begrijpelijk. Na de Brexit wil je immers Polen of
Hongarije niet verliezen. En stel je voor dat het hen in zo'n geval
béter gaat dan toen ze nog in de EU zaten?
In plaats daarvan proberen ze Boedapest en Warschau dus in hun
portemonnee te pakken - en met de wet in de hand. Maar hierbij
proberen Jean Claude Juncker en de Commissaris voor begroting
Oettinger hun toevlucht te nemen tot een juridische goocheldoos vol
trucs.
Geen wonder dat Hongarije de EU van "chantage" beschuldigt - men was
waarschijnlijk niet op deze truc voorbereid. Het grootste probleem zit
echter elders: het hele debat over de rechtsstaat is tegenstrijdig en
onjuist en wel hierom:
De juridische problemen met EU-hulp zijn voorbarig. Noch in Polen,
noch in Hongarije zijn gerechtshoven verplicht om financiële
overschrijvingen vanuit Brussel te controleren. Het argument van
Juncker en Oettinger dat onafhankelijke rechters hiervoor nodig zijn,
doet er niet toe. In het geval van misbruik kan Brussel zelfs nú al de
geldkraan dichtdraaien.
Het is een Brusselse kruistocht tegen Polen en Hongarije (vanwege hun
migrantenbeleid) - zelfs als de Europese Commissie dat ontkent. Als
het anders was, zouden duidelijk corrupte EU-lidstaten zoals Malta en
Roemenië, en mogelijk ook Spanje en Oostenrijk, bang moeten zijn voor
EU-hulp, omdat er zelfs dáár problemen zijn. Maar Brussel wil dat niet
toegeven.
Als het gaat om "dwingende belangen" gaat, speelt de rechtsstaat geen
rol. Het beste voorbeeld is Turkije, aan wie de EU miljarden betaalt,
hoewel de regering Erdogan de rechterlijke macht en de pers de mond
snoert. Voor de migrantendeal is er zelfs helemaal geen wettelijke
basis! Maar dat lijkt de voorstanders van de theorie "voor wat hoort
wat" niet te storen ...
Als de Europese Commissie ècht serieus zou zijn met betrekking tot de
rechtsstaat, dan zou ze zelfs tegen Duitsland moeten optreden, omdat
ook de Duitse rechterlijke macht niet onafhankelijk is, zoals blijkt
uit de VW-dieselgate affaire. In de VS worden de verantwoordelijken
van deze zaak voor het gerecht gesleept, in de Europese Unie krijgen
ze financiële premies....
De zaak heeft straks echter een ons inziens grappig eindresultaat, dat
de Europese Unie te wijten heeft aan de structuur van haar eigen
waterhoofd-organisatie: om het nieuwe martelinstrument in werking te
laten treden, moeten alle 27 EU-staten het begrotingsvoorstel van
Oettinger goedkeuren.
Polen en Hongarije kunnen dan gemakkelijk hierover hun veto uitspreken...