Er is een propaganda-oorlog gaande tussen de EU en het Verenigd Koninkrijk, een oorlog waarbij op allerlei manieren de toevlucht wordt genomen tot "dirty tricks", van leugens tot onbeduidende grappen, waarbij de ongekozen elite in Brussel hoe dan ook wil voorkómen dat de Britten het europese sterfhuis gaan verlaten.
Wie had gedacht dat "vrienden"', een zin die je steeds weer uit
Brussel hoort, graag zoveel mogelijk kwaad willen doen aan hun "vriend"?
De realiteit: er is oorlog.
Er is een propaganda-oorlog gaande tussen de EU en het Verenigd
Koninkrijk, een oorlog waarbij op allerlei manieren de toevlucht wordt
genomen tot "dirty tricks", van leugens tot onbeduidende grappen, waar
in het meest recente voorval Donald Tusk, die waarschijnlijk te veel
films van het Derde Rijk heeft gezien, laat zien dat hij in het
manipuleren bijzonder goed is, hoewel het niet duidelijk is waar hij
nog meer goed in is.
Onlangs vroeg hij zich af of er een speciale plaats in de hel
beschikbaar was voor Brexiteers: het is duidelijk dat religie dichter
bij de voorzitter van de Europese Raad staat dan de rede. En of dat
nog niet genoeg is heeft Jean-Claude Juncker een veel te grote
bedankkaart laten zien, waarmee hij suggereert dat de kaart nep is.
Een Ier zou de bedankkaart hebben geschreven, iemand die blij was dat
Ierland, voor het eerst in zijn geschiedenis, groter is dan het
Verenigd Koninkrijk, en die beweert dat de Britten er niet om geven of
er vrede is in Noord-Ierland of niet.
De keuze van de wapens door de EU-maffia, voor de intensiteit van de
EU-antwoorden, toont aan dat de structuren die door de Brexit worden
bedreigd, zelfbedieningsstructuren, een omvang hebben moeten aannemen
die verder gaat dan enige denkbeeldige kracht (afgezien dan de
genoemde criminele structuren. Het is een vorm van dictatoriale
wanhoop, want we kunnen niet anders dan constateren dat Brussel werkt
aan een harde Brexit.
Laten we nog even blijven in die wanhoopstoestand al was het alleen
maar omdat de interpretatie van wat er nu is, nauwelijks verandert.
Als je ervan uitgaat dat de Europese Commissie vanaf het begin heeft
gewerkt aan een harde Brexit dan is deze wanhoop waarschijnlijk
voornamelijk door de weigering van de Britten tot zo'n grote hoogte
gestegen. Maar het zorgt er tevens voor dat het Verenigd Koninkrijk
wordt vernietigd op de van de EU bekende manier - niet voor niets
wordt zijn Duitse onderhandelaar Martin Selmayr ook wel "Juncker's
Monster" genoemd.
Het enige verschil tussen de twee aannames is dat de wanhoop van de EU
is gebaseerd op een verkeerde inschatting van de Britten door de EU,
terwijl de "harde Brexit"-optie van de EU-Commissie wijst op een
speciaal niveau van publieke misleiding, waarbij de EU-Commissie zich
altijd vóórdoet als een goede herder, die graag zijn kudde bij elkaar
wil houden.
Hoe dan ook, de reacties vanuit Brussel laten zien dat het erom gaat
Groot-Brittannië zo hard mogelijk te straffen voor de misdaad van het
verlaten van het Heilige Land van Brussel, om onmiddellijk de 13
miljard euro die elk jaar naar Brussel stroomde, zelf te geven.
Michel Barnier's doel vanaf het begin was om niet te onderhandelen
over een eerlijke deal met het Verenigd Koninkrijk, maar een deal te
sluiten die de Britten zo veel mogelijk schade toebrengt, wat onlangs
bleek uit een
uitgelekt document. Als je
vrienden hebt zoals Barnier, Juncker of "Juncker's Monster" dan heb je
geen vijanden meer nodig.
Nadat de Britten op 23 juni 2016 besloten om uit de EU te stappen,is er
een ongekende hetze in de mainstream media geweest, eerst tegen het
verlaten van de EU als resultaat van de uitslag van het referendum, en
vervolgens, toen het was duidelijk dat de Britse regering (zei dat zij)
zou vasthouden aan de uitslag van dit referendum, tegen de Brexiteers,
in het bijzonder Nigel Farage en Boris Johnson, vervolgens tegen de
Britse regering, de Tories en eigenlijk iedereen die die fascistische EU
liever vandaag dan morgen de rug toekeert.
Er gaat geen dag voorbij zonder dat er geschreven wordt over de (vermeende)
nadelen voor het Verenigd Koninkrijk, en de zogenaamde zegeningen van de
Europese Unie.
Een centraal onderdeel hiervan is de terugtrekkingsovereenkomst, de
Withdrawal Agreement, waarvan elke dag opnieuw gezegd wordt dat de EU er
in geen enkel geval over zal heronderhandelen. Ook over de backstop, het
grootste struikelblok in Groot-Brittannië en vervat in deze
Intrekkingovereenkomst, is heronderhandeling uitgesloten. Hierover is
het volgende in de Withdrawal Agreement (PDF) opgenomen:
With respect to the DRAFT PROTOCOL ON
IRELAND/NORTHERN IRELAND, the negotiators agree that a legally operative
version of the “backstop” solution for the border between Northern
Ireland and Ireland, in line with paragraph 49 of the Joint Report,
should be agreed as part of the legal text of the Withdrawal Agreement,
to apply unless and until another solution is found.
Kort gezegd komt het erop neer dat de terugtrekkingsovereenkomst een
overeenkomst moet bevatten om te waarborgen dat er geen grenscontroles
tussen Noord-Ierland en de Republiek Ierland worden ingevoerd. Deze
overeenkomst moet van kracht blijven totdat een definitieve regeling is
gevonden.
Even over die grenscontroles. Zowel de Republiek Ierland als het
Verenigd Koninkrijk zijn sinds 1973 lid van de EU. De gemeenschappelijke
markt trad op 1 januari 1993 in werking. Wat denkt u: sinds wanneer is
er geen grenscontrole tussen de Republiek Ierland en Noord-Ierland meer
van kracht?
a)
1973 b) 1993 c)1998 d)2005
Het juiste antwoord is d). In het jaar 2005 heeft het Britse leger de
laatste grenscontroleposten naar de Republiek Ierland verwijderd. De
verwijdering is niet het gevolg van het EU-lidmaatschap, maar van de
Good Friday-overeenkomst, ook bekend als de Overeenkomst van Belfast,
die op 10 april 1998 werd ondertekend tussen het VK, de Republiek
Ierland en de belangrijkste politieke partijen in Ierland en
Noord-Ierland.
Dit omvat niet alleen een garantie voor het bestaan van Noord-Ierland en
Ierland en reguleert de vorming van de twee politieke systemen, maar ook
de opvolgende afbouw van de grensposte. De Goede Vrijdag-overeenkomst is
grotendeels een nieuwe editie van de Sunningdale-overeenkomst van 1973.
Hoewel de Europese Commissie probeert vrede te claimen in Ierland, is de
bijdrage van Brussel om het conflict in Noord-Ierland op te lossen
uiterst klein.
De Britse regering heeft al in een vroeg stadium verklaard dat de
overeenkomst van Goede Vrijdag niet zal worden beïnvloed door de Brexit,
ofwel: er zal geen grens zijn tussen Noord-Ierland en de Republiek
Ierland, wat er ook gebeurt.
Met een beetje goede wil zou het gemakkelijk geweest zijn om de status
te bepalen tussen de Republiek Ierland die in de EU wil blijven en
Noord-Ierland, dat de EU zou gaan verlaten, in het licht van de
bestaande regels, zoals die bijvoorbeeld van toepassing zijn tussen de
Republiek Ierland en de EU of Zwitserland en de EU of Noorwegen en de EU.
Noch Zwitserland noch Noorwegen maken deel uit van de EU, maar Noorwegen
is geïntegreerd in de interne markt en Zwitserland heeft sinds 1972 een
vrijhandelsovereenkomst gesloten, die in de daaropvolgende jaren werd
aangevuld met een reeks afzonderlijke overeenkomsten voor
handelsliberalisering. In geen geval is het feit dat er een grens is
tussen Noorwegen en EU-lidstaten of Zwitserland en EU-landen,
gebombardeerd tot een groot probleem, zoals Brussel dat nu wel doet.
Alleen al hieruit kan men opmaken dat Brussel de intentie heeft om
Groot-Brittannië schade te berokkenen, een strategie waarin de Europese
Commissie vaker uitblinkt. Dit brengt ons terug naar de backstop. Zoals
hierboven beschreven, moet de terugtrekkingsovereenkomst een verordening
bevatten over de grens tussen NIRE en IRE, en - zoals hierboven
beschreven - een die bindend is "totdat een andere oplossing wordt
gevonden". Deze bindende verordening is een bijlage bij het Withdrawal
Agreement: het protocol bij Ierland en Noord-Ierland.
De belangrijkste punten die hier worden gereguleerd, kunnen snel worden
samengevat. We hebben de cruciale delen uit het document overgenomen:
Artikel 4
The provisions of Union law on goods listed in
Annex 2.1 to this Protocol shall apply to and in the United Kingdom in
respect of Northern Ireland.
....
Customs legislation as defined in point of Article 5 of Regulation (EU)
No 952/2013 of the European Parliament and of the Council145 as well as
other provisions of Union law providing for customs controls of specific
goods or for specific purposes listed in Annex 2.2 to this Protocol
shall apply to and in the United Kingdom in respect of Northern Ireland.
The territory of Northern Ireland, excluding the territorial waters of
the United Kingdom (the “territory of Northern Ireland”), shall be
considered to be part of the customs territory of the Union.
Customs duties on imports and exports, and any charges having equivalent
effect, shall be prohibited between the Union and the United Kingdom in
respect of Northern Ireland. This prohibition shall also apply to
customs duties of a fiscal nature.
Samengevat: Noord-Ierland zou moeten vallen onder de bepalingen van het
Withdrawal Agreement deel van de Europese interne markt en daarmee
onderhevig zijn aan de regels van de EU. Artikel 4 bepaalt verder dat de
regering van het Verenigd Koninkrijk over Noord-Ierland geen rechten
meer heeft om uit te oefenen, aangezien elke vorm van marktinvloed
verboden is - men heeft te voldoen aan de regels van de EU, inclusief
die van de toekomst (dus na de Brexit), waarin zij geen zeggenschap meer
heeft.
En of dat niet genoeg is, regelen de volgende artikelen de vrije toegang
van EU-bedrijven tot de Noord-Ierse elektriciteitsmarkt (artikel 6), de
vrije visserij van EU-vissers in Noord-Ierse territoriale wateren (artikel
5) en verbieden zij elke vorm van staatssteun uit Londen, wat de
handelsbetrekkingen tussen de EU en Noord-Ierland betreft (artikel 9).
Het engels kent de uitdrukking "to add insult to injury", en wat
het betekent wordt duidelijk gemaakt door de consequenties van dit
protocol op een rij te zetten:
De verwijzing naar de hierboven aangehaalde backstop bepaalt dat zodra
het protocol is ondertekend, het van kracht blijft totdat er een
duurzame regeling tussen de EU en het Verenigd Koninkrijk is gevonden.
Het permanente regime kan alleen in werking treden als het wordt
goedgekeurd door de EU ne dat betekent dat het Verenigd Koninkrijk, met
de ondertekening van de terugtrekkingsovereenkomst, volledig afhankelijk
is van de EU, van mensen als Tusk, Barnier of Selmayr, met wie een
normaal persoon in het dagelijks leven liever niets van doen wil hebben.
Deze afhankelijkheidssituatie wordt nog verergerd door het feit dat
regelingen die in Brussel tijdens de overgangsperiode worden getroffen
en waarin het Verenigd Koninkrijk niet is betrokken geweest, ook van
toepassing moeten zijn op Noord-Ierland.
Aangezien het Verenigd Koninkrijk na de Brexit niet langer deel zal
uitmaken van de Europese interne markt, betekent de hierboven beschreven
regeling bovendien dat goederen die vanuit Engeland, Wales of Schotland
naar Noord-Ierland worden verzonden, moeten worden gecontroleerd op
naleving van EU-voorschriften. Er wordt feitelijk een grens gevormd
tussen Engeland, Wales en Schotland enerzijds en Noord-Ierland
anderzijds: om een grens tussen Ierland en Noord-Ierland te voorkomen,
wordt er een nieuwe grens tussen deze thuislanden gemaakt en wordt
geprobeerd een land (u mag raden welk land) te vernietigen.
Is het nu vreemd te constateren dat, na kennis te hebben genomen van
deze feiten, hierdoor een storm van verontwaardiging in het Verenigd
Koninkrijk is uitgebroken over dit dictaat uit Brussel?
Natuurlijk valt er weinig over te lezen in de mainstream media, waarbij
we ons al jarenlang afvragen welke financiële banden er bestaan tussen
de mainstream media, hun journalisten en EU-instellingen. We hebben wel
zo onze vermoedens. Het feit alleen al dat de linkse deugmensen, die
zogenaamd hun afschuw over het kolonialisme hebben herontdekt, proberen
van Noord-Ierland de eerste kolonie van de EU te maken, heeft een zekere
ironie... nee, onverdraagzaamheid.
Het is vaker gezegd: het Verenigd Koninkrijk màg de Europese Unie niet
verlaten. Daarvoor zorgt het trio Merkel/Macron/Juncker wel. Als het
Verenigd Koninkrijk dat namelijk wèl zou doen, en economisch succesvol
blijft en overleeft zonder de EU........ Dit mag niet gebeuren vindt de
Eu-maffia, anders zouden andere staten het voorbeeld kunnen volgen. En
moeten de noordelijke lidstaten, vooral Duitsland en Nederland als de
nettobetalers, in dat geval garant gaan staan voor alle schulden van de
dan nog resterende EU-lidstaten?
Deze EU is een geldverslindende elite-machine. Blijven voor de
democratische normen en waarden, gesteld dat die er nog zijn? Een
belachelijk idee, want elk land denkt er alleen aan om zo min mogelijk
netto te betalen en zo veel mogelijk financiering te krijgen uit de
EU-ruif. Dit is de énige reden waarom landen lid zijn geworden van de EU
en zij die anders beweren moeten nodig hun ogen opendoen.
De zogenaamd gemeenschappelijke waarden en langdurige vrede in Europa
zijn gewoon misleiding en manipulatie van de mensen. Of gelooft iemand
ècht dat we zonder de EU allemaal over elkaar heen zouden vallen en het
buurland militair binnen zouden vallen, met gebruikmaking van bewapende
militairen om vervolgens een ander europees land te bezetten?
De linkse (nationaal)socialistische EU heeft nog alleen bestaansrecht
gebaseerd op onbegrensde geldstromen (richting burgers-overheden),
leugens, onderdrukking, angst en manipulatie van mensen.
Vóór het te laat is: Nexit!