De controversiële Framing-handleiding van de ARD heeft sinds het Duitse Die Welt er op 11 februari over bericht heeft, voor nogal wat opschudding gezorgd bij onze oosterburen. De topman van staatsomroep ARD, Tom Buhrow, heeft zich nu moeten distantiëren van het manipulatiehandboek waarvoor de belastingbetaler 120.000 euro heeft moeten neertellen.
Vier dagen geleden lazen we op The Post Online het volgende
interessante artikel "Mediacrisis in Duitsland compleet na uitlekken
‘Framing Manual’ van publieke zender ARD" o.a. het volgende:
Niet verrassend, toch wel schokkend. Afgelopen
week kwam in de Duitse media naar buiten dat de publieke omroep ARD,
in de Nederlandse volksmond ook wel bekend als ‘Duitsland 1’,
expertise heeft ingewonnen van een cognitieve wetenschapper, Elisabeth
Wehling (‘gespecialiseerd in spraak, gedachten en ideologie’). Ze
stelde in 2017 een ruim 80 pagina’s tellend en op maat gemaakt
‘Framing-Manual’ van ‘Berkeley University’ op, dat vorige week ineens
op straat lag.
...
De bijna kinderlijke en rücksichtsloze adviezen van Wehling draaien
rond een belangrijke kernboodschap: het nooit en te nimmer gebruiken
van ‘de woorden van de tegenstander’, en met ‘morele dringendheid’
‘feiten’ tot ‘munitie’ maken. Via allerlei radslagen en woordentrucjes
wil de ARD, die het handboek al twee jaar onder zich heeft, blijkbaar
voorkomen dat de burger nog waar voor zijn geld wil. Het idee van een
transactie tussen burger en staat moet vervangen worden door de
vrijwillige inlevering van diens eigen mening. Daar komt het eigenlijk
op neer.
...
Inclusief de workshops die volgden voor ARD-medewerkers koste de
bijscholing zo’n 120.000 euro (belastinggeld).
Het hele artikel is
hier te lezen.
De controversiële Framing-handleiding van de ARD heeft sinds het
Duitse Die Welt er op 11 februari over bericht heeft, voor nogal wat
opschudding gezorgd bij onze oosterburen. De topman van staatsomroep
ARD, Tom Buhrow, heeft zich nu moeten distantiëren van het
manipulatiehandboek waarvoor de belastingbetaler 120.000 euro heeft
moeten neertellen.
Nu is ook duidelijk waarom Buhrow dat heeft gedaan: de auteur
Elisabeth Wehling loopt namelijk de deur plat bij George Soros' "Open
Society Foundations".
Op 19 februari jl. publiceerde de auteur Michael Klonovsky op zijn
blog "Acta diurna" een screenshot van de sponsors van Elisabeth
Wehling's "Berkeley Framing Institute", dat sindsdien als zodanig is
verwijderd op de officiële website.
Volgens haar website blijkt
Elisabeth Wehling gesponsord te worden door de Open Society-stichtingen,
die volgens eigen gegevens van George Soros uitgerust werden met een
oorlogskas van maar liefst in totaal 32 miljard dollar voor "linkse" projecten.
De omstreden framing-expert Elisabeth Wehling is nauw verbonden met
Soros (links bovenaan het logo van "Open Society Foundations".
De connectie is niet verwonderlijk, als je de academische achtergrond
van mevrouw Wehling kent. Zij studeerde aan de universiteit van
Berkeley onder de taalkundige
George Lakoff, die van 2003 tot 2008
werkte voor de Soros-stichting "Rockridge Institute" (PDF). Met het
aantreden van de Obama-regering ging Lakoff aan de slag bij "Felton
Communications", een denktank die werkt voor alle belangrijke NGO's
die banden hebben met links Amerika, dat zijn volgens SourceWatch o.a.:
Open Society, People for the American Way, MoveOn, Sierra Club, en
zelfs Amnesty International.
Lakoff schreef in 2012 met Elisabeth Wehling "The Little Blue Book:
The Essential Guide to Thinking and Talking Democratic" ("The Little
Blue Book: de essentiële gids hoe te denken en praten als een
democraat"). Uitgever was de linksgeoriënteerde stichting Free Press,
die o.a.
gefinancierd wordt
door de Open Society en de Ford
Foundation. De titel is geïnspireerd op Mao Tse-Toeng's "Rode boekje".
George Soros zei op de binnenzijde van de omslag in zijn toelichting:
"Ik heb veel van Lakoff geleerd, en u zou dat ook moeten doen."
Het "Little Blue Book" was een handboek voor links Obama en
anticipeert veel op wat Wehling aanbeveelt in de "Framing Manual" van
de ARD: boven alles geldt dat men zijn argumenten emotioneel moet
aanrekenen, in plaats van objectief te argumenteren met feiten.
"Neem niet de woordenschat van de tegenstanders over", is ook nog zo'n
kernthesis.
De conservatieve commentator Glenn Beck heeft deze aanpak al in 2012
scherp bekritiseerd.
Lakoff en Wehling hebben Soros "vaak in het openbaar" ontmoet.
Elisabeth Wehling was in 2015 uitgenodigd als spreker bij Open Society
in Brussel: op 23 februari van dat jaar over "The Moral Motives of
Left- and Right-Wing Populism" (De morele motieven van links en rechts
populisme) de dag erna over het thema "Bringing Cognitive Science to
Politics" (Cognitieve wetenschap brengen naar de politiek) en de "Ontmoeting
van sociaal-democratische academici en kunstenaars" op 17 september
2015, over het onderwerp.. "Framing, regionale verkiezingscampagne en
de vluchtelingencrisis".
Het probleem is niet alleen dat de Duitse staatsomroep een schrijver
gebruikt die zo nauw verbonden is met de Democratische Partij in de
Verenigde Staten, de sociaaldemocratie in Europa en de Open Society
Foundations van George Soros, maar ook dat zij een benadering gebruikt
die de uiterste subjectiviteit van uitspraken postuleert en de
onmogelijkheid van objectieve waarheid.
Zo zet haar mentor Lakoff zelfs vraagtekens bij de objectiviteit van
wiskunde (2+2 =4). Tegenwoordig doen veel mensen dat: "Wetenschap is
ook maar een mening". Zijn collega
Stephen Pinker
bekritiseerde
de methode van Lakoff in de
New Republic
als "cognitief
relativisme, waarin wiskunde, wetenschap en filosofie niets meer zijn
dan concurrerende kaders in plaats van pogingen om de aard van de
werkelijkheid tot op de bodem uit te zoeken".
Voor een postmoderne academicus is dat zeker geen probleem, maar voor
de opiniërende redacties van de ARD is het erg groot. Want als de
ARD-berichtenmakers aannemen dat er geen objectieve waarheid te melden
is - en dat gebeurt om de haverklap -, dan kunnen ze allemaal beter
naar huis gaan.
