Hoe lang heeft Macron de situatie nog onder controle?

De Franse president Emmanuelle Macron kan de problemen in zijn land niet langer de baas, als we zien wat er allemaal in dat land gebeurt. Zelfs een golf van arrestaties en velen gewonden intimideerden de Gele Hesjes niet. Vandaag waren opnieuw vele tienduizenden mensen op straat om te demonstreren tegen de president. Een artikel over Macron en zijn hulp aan de door het Westen gesteunde mensonterende oorlog tegen Jemen.

Emmanuel Macron lijkt de controle over zijn land verloren te hebben. De protesten van de Gele Hesjes en de bijbehorende onrust hebben in Frankrijk inmidels al de nodige levens geëist. De afgelopen week heeft Macron een nieuwe reeks beleidsmaatregelen onthuld, en hij belooft "ingrijpende veranderingen". Maar dit is zijn tweede keer, hij belooft een grote herziening van het Franse economische systeem, maar ondanks alle "inspraak van de burgers" volgt hij gewoon zijn eigen agenda.

Macron (op de foto met zijn moeder) werd gekozen terwijl hij een "Jupiteriaans" voorzitterschap beloofde. Dat zijn zijn woorden, letterlijk. Maar onlangs heeft hij zijn optredens teruggebracht tot het geven van urenlange toespraken die herinneren aan een communistische functionaris uit de Koude Oorlog. Dit werd aan het publiek verkocht als een luister-tour.
Hier is de man die probeert leven in een dood politiek paradigma te blazen. Maar geen enkele hoeveelheid lucht kan het onheil herstellen. Uit een IFOP-poll die vorige week werd vrijgegeven, bleek dat 85% van de Fransen vindt dat Macron meer aandacht aan hun zorgen zou moeten schenken. Een PEW-peiling, uitgevoerd vorig jaar, toonde aan dat 80% van de Fransen gelooft dat kinderen die vandaag in Frankrijk wonen financieel slechter af zijn dan hun ouders. De helft van de Fransen zegt dat hun eigen financiële situatie alleen al het laatste jaar slechter is geworden.

De protesten van de Gele Hesjes dwongen Macron om zijn begroting te herschrijven. Hij introduceerde een pakket van 10 miljard euro aan belastingverlagingen en inkomenskortingen waarmee EU-begrotingsregels werden overtreden. Het aanbod van vergiffenis kwam snel uit Brussel, maar de hele puinhoop legde de hypocrisie van een Europese Unie bloot die in één adem Franse verkwisting zegent en in de volgende de Italiaanse verkwisting straft.
En zelfs dit heeft zijn critici niet tevredengesteld. Veel van de concurrerende woordvoerders van de Gele Hesjes zijn des duivels op Macron omdat hij hun hun eis om een "solidariteitsbelasting"' aan de rijken op te leggen, heeft afgewezen. Uit een andere Franse opiniepeiling blijkt dat 75% van de Fransen het erover eens is dat Macron een "president voor de rijken" kan worden genoemd.

Het hele programma van Macron - het programma dat de centristen van alle partijen in Europa zo enthousiasmeerde - is dood. Met uitzondering van één item: privatisering. Moeten Amerikaanse conservatieven niet enthousiast zijn over de door Macron gewenste privatisering die de Franse economie nog verder de afgrond in zal duwen? Gezien de Franse geschiedenis ten aanzien van privatisering, waarschijnlijk niet.

Wanneer Franse politici praten over het privatiseren van staatsactiva, is het resultaat bijna nooit het creëren van een concurrerende markt die de kwaliteit opdrijft en de prijzen voor de dienstverlening verlaagt. In plaats daarvan is het resultaat het geven van een vergunning aan schoolvriendjes en goede bekenden - een deel van de Parijse elite -om rijkdom te vergaren uit een staatsactiva, met de impliciete belofte van door de belastingbetaler gefinancierde reddingsoperaties wanneer de ondernemingen ten onder dreigen te gaan.
De eerstvolgende op de privatiseringsagenda betreft de verkoop van een deel van het overheidsbelang in Franse luchthavens. Een verkoop in het verleden van door de overheid beheerde Franse wegen leidde tot een daling van de kwaliteit van de wegen en enorme tolheffingen na 2005. Het bedrijf dat Vinci heeft gekocht, wordt beschouwd als grootste kandidaat voor de deelbelangen in Franse luchthavens.

De meest recente rare sprong in het nauw van de Macron-regering is die om journalisten te vervolgen die hebben onthuld dat Frankrijk, in tegenstelling tot wat de regering steeds maar weer verzekerde, de destructieve oorlog van Saoedi-Arabië in Jemen steunt, wat in strijd is met het internationale recht. Het is een aanval op democratische rechten en persvrijheid met vèrstrekkende gevolgen.
Deze reactie van Jupiters tegering heeft betrekkig op een rapport van de journalistieke organisatie Disclose van 15 april, dat tot stand is gekomen in samenwerking met Intercept, Radio France, Mediaport, Arte Info en Konbini. Hun informatie (link hier) kwam van een uitgelekt vertrouwelijk rapport van de Franse inlichtingendienst aan de president en de leidende ministers, in september vorig jaar. Dit rapport bevat nauwkeurige informatie over het gebruik van Franse wapens in Jemen en weerlegt de bewering van de Macron-regering dat het hier geen aanwijzingen voor heeft.
Openbaarmaking van bovengenoemde informatie heeft geleid tot Macron's aanval op persvrijheid: "De vertrouwelijke documenten die Disclosure en haar partners hebben gepubliceerd zijn van groot openbaar belang. Ze laten de burgers en hun vertegenwoordigers zien wat de overheid wilde verbergen: informatie die onmisbaar is voor een evenwichtig debat over wapenverkopen die Frankrijk in verband brengen met landen die worden beschuldigd van oorlogsmisdaden. De rechtszaken tegen een aantal journalisten dienen er in feite voor dat de regering achter de bronnen van de journalisten wil komen.

De Saoedische monarchie (vrienden van ons Koninklijk Huis) voert sinds 2014 oorlog tegen Jemen, één van de armste landen ter wereld. Het werd (en wordt) gesteund door de regeringen van Obama en Trump, evenals een aantal EU-lidstaten. De oorlog heeft al tienduizenden burgerslachtoffers geëist, bij meer dan 24.000 door het Westen gesteunde luchtaanvallen. Omdat de Saoedische heersers de Jemenitische havens hebben laten blokkeren en het geen voedsel en humanitaire hulpgoederen naar het land toestaat, dreigen tot 14 miljoen mensen (of de helft van de bevolking) te verhongeren. De Europese Unie kijkt ook hier een andere kant op.

Het rapport maakt ook duidelijk dat Frankrijk het internationaal recht en het Europees wapenhandelsverdrag van 2013 schendt. De laatste verbiedt wapenverkopen als de betreffende staat "op het moment van de beslissing over de machtiging weet dat de wapens of goederen gebruikt zullen worden voor het plegen van genocide, misdaden tegen de menselijkheid, ... of andere oorlogsmisdaden". Tegen deze achtergrond is het zeer waarschijnlijk dat hoge ambtenaren van de Macron-regering de Europese wetgeving hebben geschonden.

Extra bronnen ten aanzien van deze humanitaire ramp vermelden we onderaan deze pagina.

We moeten dit optreden van Frankrijk ook zien ten aanzien van de ontwikkeling bij vervolging van WikiLeaks-uitgever Julian Assange en klokkenluider Chelsea Manning. Hun enige "misdaad" was het blootleggen van bewijsstukken van Amerikaanse oorlogsmisdaden in Irak en Afghanistan en de criminele machinaties van andere kapitalistische regeringen. Vanwege een samenzwering door de regeringen van Australië, Groot-Brittannië, de VS en Ecuador zit Assange nu in de gevangenis. Hij wordt bedreigd met een onwettige, buitengewone overdracht naar de Verenigde Staten, waar de beulen en oorlogsmisdadigers die hij heeft blootgelegd hem een levenslange gevangenisstraf of nog erger willen aansmeren. Manning blijft in de gevangenis omdat ze weigert te getuigen voor een Grnd Jury die als enige doel heeft een fictieve aanklacht tegen Assange voor te bereiden.

Het doel van de vervolging van Assange en Manning is om een precedent te scheppen voor de criminalisering van journalistiek en de vervolging van degenen die regeringsmisdaden aan het licht brengen. Alle Europese lidstaten steunen de uitlevering van Assange aan de VS omdat ze bang zijn voor de groeiende sociale weerstand van de arbeidersklasse tegen hun eigen regels en ze zijn vastbesloten dezelfde politiestaatmethoden te gebruiken.

De mislukkingen van Macron zijn catastrofaal voor centrum-links en centrum-rechts die het Europese Project nieuw leven in willen blazen. Zijn grote impopulariteit brengt zijn dromen van een "Renaissance" voor de Europese Unie vanzelf opnieuw in diskrediet. En zijn gewelddadige reacties op binnenlandse onrust drukken hun stempels op een Europese verkiezingen waarbij Frankrijk veel eurosceptische parlementariërs naar Brussel kan sturen, waar ze vergezeld zullen worden door veel meer "geloofsgenoten" uit Italië en andere EU-lidstaten.

Misschien barst in Parijs straks een nieuwe revolutie uit en verspreidt het zich daarna. Misschien dat er een oude wereldorde sterft en een nieuwe dan het levenslicht zal zien? Zover zal het volgens Jupiter niet komen. Macron denkt dat zelfs als zijn populariteit onder de 20% daalt, hij opnieuw kan winnen als het alternatief Marine Le Pen en haar extreem-rechtse Rassemblement National is.

Dat kunstje heeft hij echter maar één keer - dankzij de heersende elite - kunnen opvoeren.....


Bronnen ten aanzien van de westerse oorlog tegen Jemen:
- Secret report reveals Saudi incompetence and widespread use of US weapons in Yemen
- Leaked Report: Western Arms Are Essential to Saudi Arabia’s War in Yemen
- Made in France: Het onderzoek van Disclose overde rechtstreekse betrokkenheid van Frankrijk bij de oorlog tegen Jemen
- The Itinerary of a Secret Shipment: Een (gedetailleerd) lek van geheime documenten van de Franse defensie over de oorlog tegen Jemen
- Food War: Hoe de coalitie onder leiding van Saoedi-Arabië Franse wapens gebruikt om miljoenen burgers in Jemen te verhongeren
- Yemen A Man Made Crisis: Een foto-reportage uit een land dat wordt uiteengerukt door een humanitaire crisis
- Why Disclose is publishing secret military documents

Afdrukken Doorsturen